رمان «باغ عروسک» آخرین کتاب باقی مانده از مژده ساجدین، در تقاطع «رئالیسم جادویی»، «فمینیسم» و «ادبیات اقلیمی شمال» ایستاده است. در این پادکست از مجموعه «آوا و نوا»، نوشته و با اجرای حسین نوش‌آذر، سفر تحول شخصیت محوری رمان، «مولود/بانو/نسترن»، را نه به عنوان یک خط سیر ساده‌ی داستانی، که به مثابه یک «اسطوره‌ی مدرن زنانه» بازگو می‌کنیم و به «اقتصاد انتقام» در رمان راه پیدا می‌کنیم با این قصد که نشان دهیم چگونه نسترن، با به کارگیری ابزارهایی که خود نظام مردسالار آن‌ها را حاشیه‌ای و بی‌اهمیت تلقی می‌کند، به قلب همان نظام حمله می‌برد. علاوه بر این به «عروسک» به عنوان موتیف مرکزی رمان در معنای «قربانی‌شدن» و «قدرت‌یافتن» می‌پردازیم و فرآیند «انتقال قدرت زنانه» از نسترن به فریده را به عنوان امیدبخش‌ترین وجه داستان برجسته می‌کنیم.
می‌شنوید:
این پادکست بر مبنای مقاله‌ای از حسین نوش‌آذر در نقد این رمان در رادیو زمانه (+) تهیه شده است. نویسنده در این نقد درباره اهمیت این اثر می‌نویسد:
اهمیت «باغ عروسک» در آن است که «اقلیم» را تنها به عنوان صحنه رویداد به کار نمی‌گیرد، بلکه آن را به عاملی فعال در شکل‌گیری شخصیت‌ها و تعارضات داستان تبدیل می‌کند: فضای مرطوب و مه‌آلود شمال، نمادی از ابهام در هویت شخصیت‌هاست؛ باغ‌های انبوه، همزمان هم مأمن رازهاست و هم زندان سنت‌ها؛ و شایعات در فضای بسته محله، همچون نیرویی پیش‌برنده، سرنوشت افراد را رقم می‌زند. از این منظر، «باغ عروسک» نه فقط روایتی از زنان رشتی‌ست که در همان حال تنش‌های تاریخی، اقتصادی و فرهنگی در جامعه ایران عصر گذار را هم به خوبی نشان می‌‌دهد.
