بانگ – نوا

این صدایِ تازیانه‌یِ خداوند است
بر تنِ نحیفِ زنِ لوط در سُدوم
بر خاکِ زنده‌به‌گورِ کنیزی در پِترا
بر شرمگاهِ دخترانِ باکره‌ در مکّه…

باز هم بپرس
از حافظه خونی تیرک‌ها
از بوته‌های باران خورده عصیان-
که خوابِ پر خون شقیقه می‌بینند

بر پله‌ها ایستاده بودیم که آمد، نگران آمدنش بودیم که آمد، همهمه‌ی «دیر شد»ها به بغض «چرا نمی‌آید»ها می‌پیچید که آمد، ترسیدم…

سه تن از بستگان هدایت خاطراتی از او را نقل می‌کنند پیرامون رابطه نویسنده با حزب توده، با خرافات و جهل و با نویسندگان هم‌عصرش.

یکی از برنامه‌های جانبی نمایشگاه الف نشستی با ساسان قهرمان و حسن زرهی درباره‌ی تاریخ نشر فارسی در تورنتو بود که فیلم آن را می‌توانید ببینید.

ما دو گونه وطن داریم. یکی آنکه میان دریای مازندران و خلیج فارس قرار دارد، با کوه‌های بلند و رودهای کم‌آب و صحراهایی فراخ و ریگزارها و شوره‌زارهایی گرم. وطن دوم ما وطنی است که در آفاق ذهن ما خانه دارد.

زنی با دریایی وقار
تاثیرگذارترین
شعرِ زنان را
سرود
و آهوواره از دشت
در برابرِ چشمان پر شره‌ی میراب
از مرگاب بگذرد
تا سیراب دریایی از آزادی شود

دنیا دارد با شتابی هولناک، تکه، تکه فرو می‌ریزد، و روز رابا چاقوی پنهان به قربانگاه می‌برد. رویای جهانی روشنم.

انبوه خلق به اندوه، درخلوتِ شبانه خاموش، خواندند تلخ‌تر از تلخ، زیبا بود، این قناریِ خوش‌خوان، چون خواب‌های طلایی، زیبا بود! همسانِ بی‌قراری مهسا بود

دو شعر از مجموعه «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» از هادی ابراهیمی با صدا و اجرای شاعر در بانگ‌نوا

قتل مهرجویی و همسرش یادآورنده قتل داریوش و پروانه فروهر است. مهرجویی در مستند «الماس در گام لامینور» ساخته حسن صلح جو گفته بود: «این کلاهی که ۴۰ سال سر ما گذاشتند را دیگر نمی‌خواهم.»

به تازگی معلوم شده که سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران از طریق شرکتی چند تابلوی نفیس با موضوعات غیرمذهبی را از موزه امام علی خارج کرده و در دبی به فروش رسانده. چهار اثر از آثار علی اکبر صادقی در میان آثار غارت‌شده بوده است.

فیلمی که در این صفحه می‌بینید انتخابی است از «ریشه‌ها، میراث اندیشه»، سینمای مستقل من در «تبعید»، ساخته احمد نیک‌آذر کارگردان، نمایشنامه‌نویس و فیلمساز ساکن آلمان.

بیشتر بخوانید: