چهره‌نگاری حسن حسام: «باران می‌بارد، اینجا برقص» ساخته احمد نیک‌آذر

«باران می‌بارد، اینجا برقص» از ساخته‌های احمد نیک‌آذر به چهره‌نگاری حسن حسام اختصاص دارد. بخشی از عنوان این فیلم به یکی از مهم‌ترین داستان‌های حسام اشاره دارد: داستان «باران می‌بارد»  که به تحقیق اولین داستانی است که در ادبیات معاصر ایران بعد از انقلاب درباره قتل عام زندانیان سیاسی نوشته شده است.

فیلم «باران می‌بارد، اینجا برقص» به زندگی حسام از دوران زندان و شکنجه در حکومت پهلوی تا تبدیل شدن به یک چهره‌ی مستقل چپ میانه پس از انقلاب ۱۳۵۷ توجه دارد و بیانگر نگاه انتقادی حسام به تاریخ معاصر ایران و شکست انقلاب و چگونگی استقرار حکومت اسلامی‌ است.

نیک‌آذر در این فیلم، تصویری از یک روشنفکر مقاوم و جست‌وجوگر را ترسیم می‌کند که در بستر تاریخ پرتلاطم ایران، همواره به دنبال حقیقت و عدالت بوده است. این فیلم در خرداد ۱۴۰۲ در فرانکفورت به نمایش درآمد و اکنون توسط تلویزیون برابری منتشر شده است.

احمد نیک‌آذر متولد ۱۳۳۳ از فیلمسازان تبعیدی و عضو کانون نویسندگان ایران (در تبعید) است. از مهم‌ترین آثار او «ریشه‌ها»، «مقاومت» (۱۳۶۵ کارگردان تهیه‌کننده) «سامان» (۱۳۶۴ کارگردان نویسنده)، «آن سفرکرده» (۱۳۶۳ کارگردان تهیه‌کننده) و «پرونده» (۱۳۶۲ دستیار کارگردان بازیگر) است.

حسن حسام، متولد ۱۳۲۴ در رشت کارمند سابق اداره آب و برق بود. اولین آثارش را در دهه ۱۳۴۰ در «بازار، ویژه هنر و ادبیات» به چاپ رساند. حسن میرعابدینی می‌نویسد:

«داستان‌های او یا درباره رنج زنان محروم شمالی است یا گزارش‌هایی از سفرهای نویسنده که در آن سرگردانی نسل جوان معترض دهۀ ۱۳۵۰ بازتاب یافته است.»

«بعد از آن سال‌ها» (۱‍۳۵۲) و «کارنامه احیا» (۱۳۵۵) از آثار او در سال‌های قبل از انقلاب است. «باران می‌بارد»  از او مجموعه شعر «رنگین‌کمان» به سه زبان فارسی، انگلیسی و فرانسه در یک مجلد در نشر مهری با طرح چشم‌نوازی از همایون فاتح منتشر شده است. «سروده‌های خیابانی» اشعار حسام متأثر از قیام ملت ایران از دیگر آثار او در نشر مهری‌ست.

بیشتر بخوانید:

بایگانی

بانگ

«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته است.

شبکه های اجتماعی