«جرعه ای از دریا» نام ویدئو کوتاهی است از توضیحات محمد محمدعلی داستان‌نویس و استاد کارگاه داستان‌نویسی ونکوور. فیلم را سیامک غفاری شاعر و نقاش ایرانی ساکن کانادا تهیه کرده است. محمدعلی طی در این فیلم از کتاب‌های در دست تهیه خود از جمله مجموعه «واقعیت و رویا» و همچنین تمرکز بر ادبیات شفاهی سخن می‌گوید.
محمد محمدعلی، نویسنده و پژوهشگر ادبی، هفتم اردیبهشت ۱۳۲۷، در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد. او در غرب تهران، در خیابان سلسبیل و هاشمی به دبستان رفت. اولین مشوق و مصحح دل نوشته‌های او، ترانه سرای رادیو، محمود سنایی (شهرآشوب) بود.
محمدعلی در دوره چهارساله دبیرستان مروی، عضو تیم والیبال و بازیگر نمایشنامه‌هایی بود که دکتر ایرج امامی کارگردانی می‌کرد. در همین دوره به عضویت هیات تحریریه سالنامه مروی درآمد و همچنین با نادرنادرپور شاعر و نخستین سخنگوی کانون نویسندگان ایران آشنا شد. در سال ۱۳۴۶-۴۷ در مسابقات روزنامه‌نگاری مدارس با احراز مقام نخست، از وزیر آموزش و پرورش خانم فرخ رو پارسا، لوح تقدیر گرفت.
محمدعلی دوره نظام وظیفه را در سپاه ترویج و آبادانی و در روستاهای کردنشین شهر مرزی سردشت سپری کرد و سپس از دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی لیسانس گرفت. او در سال ۱۳۵۴، همزمان با انتشار مجموعه داستان» دره هند آباد گرگ داره «با خانم نسرین کیهانی ازدواج کرد و به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری در آمد.
محمد محمدعلی در سال ۱۳۵۷ پس از انتشار مجموعه داستان «از ما بهتران» به عضویت کانون نویسندگان ایران پذیرفته و یک سال بعد عهده‌دار مسئولیت امور مالی کانون شد. او پس از بازگشت از سفر شوروی در سال ۱۳۵۹ فصلنامه برج را منتشر کرد. در سال ۱۳۶۶ همزمان با انتشار مجموعه داستان «بازنشستگی و داستان‌های دیگر»، ویژه نامه فرهنگ و هنر جنگ مس را به دست چاپ سپرد.
محمد محمدعلی در سال ۱۳۶۹ از سازمان بازنشستگی کشوری به معاونت پژوهشی وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل شد. در سال ۱۳۷۰ دو رمان «رعدوبرق بی باران» و «نقش پنهان» از او منتشر شد. در سال ۱۳۷۲ نیز مجموعه گفت‌وگو‌های او با احمد شاملو، محمود دولت‌آبادی و مهدی اخوان ثالت انتشار یافت.
محمدعلی در سال ۱۳۷۳ همراه هوشنگ گلشیری، محمد مختاری، منصورکوشان، سیما کوبان، رضا براهنی، محمد خلیلی و فرج سرکوهی یکی از هشت نویسنده و منتشرکنندۀ» بیانیه ۱۳۴نویسنده بود که به متن «ما نویسنده‌ایم» نیز مشهور شد. مجموعه داستان «چشم دوم» او نیز در همین سال منتشر شد.
محمد محمدعلی همچنین جزو سرنشینان اتوبوسی بود که در سال ۱۳۷۵نویسندگان و شاعران ایرانی را به ارمنستان می‌برد. او نخستین کسی بود که شرح این ماجرا و چگونگی جان سالم به در بردن خود و دوستان همراهش را به تفصیل طی مقاله‌ای که در سال ۱۳۷۹در روزنامه‌های دوران اصلاحات چاپ شد، شرح داد. او همچنین در سال ۱۳۸۴ خلاصه‌ای از شرح این سفر بدفرجام را در مجله شهروند کانادا منتشر کرد.
محمدعلی از سال ۱۳۷۶ به همراه علی باباچاهی سردبیری سه ویژه نامه شعر و داستان مجله آدینه را به عهده گرفت و در همان سال رمان» باورهای خیس یک مرده «نیز از او منتشر شد. او در اسفند سال ۱۳۷۷ همراه سیمین دانشور و محمود دولت‌آبادی و… لوح تقدیر بیست سال داستان‌نویسی ایران را بابت مجموعه داستان» بازنشستگی و داستان‌های دیگر «ازآن خود کرد. در سال ۱۳۷۸ سفرنامه شوروی به نام» پنج سال قبل از ۱۹۸۵ «و مجموعه داستان» دریغ از روبه‌رو «از او منتشر شد.
پس از آن در سال ۱۳۷۹ رمان» برهنه در باد «را منتشر کرد و جایزه نخست یلدا را به خود اختصاص می‌دهد. در سال ۱۳۸۰ پس از ترجمه دو داستان» عکاسی «و» مرغدانی «او به آلمانی، به اولین فستیوال بین‌المللی ادبیات برلین دعوت شد. محمدعلی در همان سال عضو هیات تحریریه مجله کارنامه شد و مسئولیت بخش داستان آن مجله را به عهده گرفت.
او در سال ۱۳۸۱ از وزارت فرهنگ و آموزش عالی بازنشسته و بلافاصله در مؤسسه فرهنگی هنری کارنامه مشغول تدریس داستان‌نویسی شد و در همان سال رمان اسطوره‌ای، پژوهشی» آدم و حوا «را منتشر کرد. محمدعلی سال ۱۳۸۳ را با انتشار رمان» قصه تهمینه «و رمان پژوهشی» جمشید و جمک «، شروع و با انتشار مجموعه نقد و نظر به نام» واقعیت و رویا «همراه علیرضا پیروزان به پایان رساند.
محمدعلی در مهرماه ۱۳۸۵ جهت شرکت در سمینار ادبیات پولی فونی چندصدایی همراه دکتر رضا براهنی به ترکیه دعوت شد و در رونمایی ترجمه رمان نقش پنهان به ترکی استانبولی شرکت کرد. رمان اسطوره‌ای پژوهشی» مشی و مشیانه «یک سال بعد از آن از او منتشر شد.
محمدعلی دو روز پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ به همراه همسرش به کانادا آمد تا کنار فرزندانش باشد. او هم اکنون در خانه فرهنگ و هنر ونکوور، مشغول تدریس داستان‌نویسی است. همچنین طی این مدت کتاب» شاملویی که من می‌شناختم «و آخرین رمان او» جهان زندگان «در ایران به چاپ رسیده است. آثار محمد محمدعلی بارها تجدید چاپ شده‌اند و منتقدان آثار این نویسنده را واقعگرا با گرایش به نوعی سمبولیسم، چند صدایی و عدم قطعیت در روایت ارزیابی کرده‌اند.
محمد محمدعلی در نشریه ادبی بانگ
محمد محمد علی: پوسترهای دوپولی
محمد محمدعلی: وارثان درگذشته -داستانی کوتاه لابلای طرح نمایشنامه‌ای بلند
گفت‌وگوی فرید درویش با محمد محمد علی: هراس از مرگ‌های ناگهانی و خفت‌بار و مدفون شدن آثار قبل از تولد
زاویه دید و مسأله اتوریته در داستان «غازها و اردک‌های آوازخوان»
