فرشته نزاکتی رضاپور: زیر درخت بزرگ، نزدیک بار متل وسط راه
حتی غلت زدنتم می‌تونه لهجه داشته باشه. حرکت تنت. تصور کن. از ک به و. از و به ج. اینا رو باید همین الان بهت بگم نیلوفر.
مهدی رودسری: هوش ِمنفی (رمان)
کوچه‌های بهشت خرم و بهشت اِرم و بهشت شمس و بهشت‌های دیگر موازی هم از شمال به جنوب شهرکی ساخته بودند که نامش بهشت ِامام بود وهست و این بهشت …
جین ریس: «بگذار آن را جاز بنامند» به ترجمه نسیم خاکسار
روایتی از عصیان یک دختر مهاجر رنگین‌پوست در لندن که سیستم او را به آستانه درهم‌شکستگی و فروپاشی درونی می‌رساند.
سهیل اکبری: زارع ترکمن
روایتی مستند از رویارویی یک رزمنده کرد با یک کشاورز ترکمن در شمال سوریه هنگام آزادسازی یک روستا.
استعاره‌‌های کابوس: بخش سوم گفت‌وگوی مهرک کمالی و شهریار مندنی‌پور
گفت‌وگوی صمیمانه و تفصیلی دو دوست، یکی جامعه‌شناس و دیگری داستان‌نویس که این بار به «سانسور یک داستانه عاشقانه ایرانی» می‌رسد.
بهروز شیدا: یک بار دیگر می‌‌پرسد نقال (تابلوهای خشونت جسمانی در ده رمان)
یک بار دیگر آمده است نقال تا از تصویر زندان در ده رمان بگوید؛ با تابلوهایی بر دیوار؛ با چوبی در دست؛ در مقابل تماشاچیان.
ریچارد براتیگان: «آب و هوای سانفرانسیسکو» به ترجمه بهمن فرسی
اولین داستانی از ریچارد براتیگان که به فارسی ترجمه شد. آن هم به قلم بهمن فرسی، داستان‌نویس توانای ایران.
رضا علامه‌زاده: آیت‌الله حلیمه خانوم
شب آخر زندگی‌اش دو رکعت نماز اضافه خوانده بود که نیاز به آوردن آخوند از مسجد شهرآرا نباشد.
«آوارگان»ِ امین معلوف به ترجمه کوشیار پارسی بدون سانسور در بانگ
آدم، راوی رمان «گمشدگان» امین معلوف یک لبنانی تبعیدی است که به کشورش بازمی گردد.
دانه درخت آس: جست‌وجوی خویش در آینه یک اعدامی
الاهه نجفی خویشاوندی دوری بین این داستان با داستان‌های «با مردی با کراوات سرخ و «عروسک چینی شکسته من» گلشیری تشخیص داده است.