جایزه «اینگه بورگ باخمن» از جوایز ادبی معتبر اتریش در سال ۲۰۲۱ به خاطر رمان «پسر عمو» به نوا ابراهیمی نویسنده ایرانی‌تبار آلمانی مقیم اتریش رسید. ارزش این جایزه ۲۵ هزار یوروست.
«پسرعمو» داستان یک رقصنده همجنسگرای ایرانی است که تن به مهاجرت می‌دهد. تم اصلی رمان این است که انسان معاصر برای اینکه بتواند خودش را بیان کند به چه حد از «نمایش» نیاز دارد در جامعه‌ای که تشنه نمایش است.
نوا ابراهیمی از نویسندگان نسل دوم مهاجران ایرانی است. پدر و مادر او زندانی سیاسی بودند و در تبعید در آلمان زندگی می‌کنند.
پیش از این از نوا ابراهیمی رمان «شانزده واژه» به زبان آلمانی منتشر شد و مورد استقبال رسانه‌ها و خوانندگان هم قرار گرفت. شالوده این اثر بر زندگی این نویسنده بنا شده است:
مونا، راوی داستان هر چند در تهران به دنیا آمده، ولی دوران کودکی خود را در شهر کلن در ایالت نوردراین وستفالن آلمان گذرانده و با دو زبان فارسی و آلمانی بزرگ شده. او که هر سال برای دیدن بستگانش به ایران سفر می‌کند، وطنش را از منظر مسافر می‌شناسد. این سفرهای کوتاه و بلند هر چند خاطره‌انگیز و سرشار از رمز و رازهای فرهنگی و خانوادگی است، ولی بر نظم زندگی مونا در آلمان تاثیری تعیین‌کننده ندارند. به خاک آلمان که پا می‌گذارد، مثل این است که مونای دیگری از هواپیما پیاده شده است. به تعبیری زندگی مانند ایستادن میان دو درخت.
هیأت داوران جایزه اینگه‌بورگ باخمن اعلام کردند نوا ابراهیمی یکی از «صداهای هیجان‌انگیز» در ادبیات معاصر آلمانی‌زبان است.
در جایزه اینکه‌بورگ‌باخمن در مجموع ۱۴ نویسنده با هم رقابت می‌کردند. چهار تن از هفت داور این حایزه مهم ادبی به نوا ابراهیمی رأی دادند.
بیشتر بخوانید:
