بیست و هفتمین شماره نشریه ادبی «آوای تبعید» به کوشش اسد سیف توسط نشر پیام در آلمان منتشر شد. آوای تبعید در این شماره در بخش «یک رمان، یک نویسنده» رمان «انقلاب مینا» نوشته مهرنوش مزارعی را به بحث گذاشته است.
در این بخش در کنار دو مصاحبه با نویسنده، بخشی از این رمان آمده است و پیمان وهاب‌زاده، اسد سیف، خالد رسول‌پور، نیره توکلی، سایه اقتصادی‌نیا، مرضیه ستوده، و پژند سلیمانی مقالاتی در معرفی و نقد این اثر نوشته‌اند.
«بیدارباش واژگان؛ شعر در برابر سانسور» به کوشش علی صبوری چندین نمونه از اشعار سیاسی با مضامین اجتماعی در سال‌های قبل و بعد از انقلاب را ارائه داده است. با توجه به تحولات اجتماعی در ایران و مبارزات مدنی مردم این گزینش هوشمندانه به نظر می‌رسد. آوای تبعید می‌نویسد این «ویژه‌نامه» خوانندگان را با بخشی از شعر که امکان نشر عمومی ندارد، آشنا می‌کند.
در بخش عکس؛ عکاس هنرمندی معرفی می‌شود که در ترکیه زندگی می‌کند. رضا آرتمن کار خویش را بر طبیعت استوار کرده و از این منظر به جهان می‌نگرد.
بخش‌های «داستان» و «نقد و بررسی ادبیات و فرهنگ» نیز چون همیشه کوشیده است خواننده را با گوشه‌هایی از ادبیاتی آشنا کند که حاصل کار نویسندگانی‌ست که هم‌چنان پویا و جویا می‌نویسند. میدانچه نوشته قباد آذرآیین، حسین از ساناز اقتصادی نیا، همدست با شیلرنوشته شهرام رحیمیان، خانه دیگران از فرشته مولوی، مادام از مصطفی خلجی از داستان‌های این شماره آوای تبعید است.
دانلود رایگان نشریه به شکل فایل پدف
در این شماره آوای تبعید مقالات متعددی هم منتشر شده است: عبید زاکانی و نفرت از جنگ (س. سیفی)، ایماژپردازی در داستان (فرشته مولوی)- درخشش چشمان کف دستم (فریبا صدیقم)داستان ما (سیاوش محمدخانی بهبهانی)، نگاهی به مجموعه داستان کاساندرا مقصر است (مهستی شاهرخی) سرانجام صدای زنجیرها شنیده می شوند (فریبا کریمی)ف سقوط در پوچی (جلال رستمی گوران)ف سکون جهان (کوشیار پارسی) فقط بخشی از مقالات این شماره غنی آوای تبعید است.
در مجموع آوای تبعید موفق شده در این مدت نه چندان بلند به تریبون و پلتفرم معتبری برای نویسندگان تبعیدی ایران بدل شود.
نخستین شماره «آوای تبعید» در خرداد ۹۶ در ۳۵۰ صفحه منتشر شد. برخی از شماره‌ها «آوای تبعید» به موضوعی اختصاص دارد و آن موضوع ویژه را سردبیر مهمان به عهده می‌گیرد.
