دسامبر ۲۰۱۲ داشتم روی پایان‌نامه‌ی دکترایم درباره عدم قطعیت در آثار شهریار مندنی‌پور کار می‌کردم. یک هفته‌ای در کمبریج ماساچوست مهمان شهریار بودم و کلّی درباره داستان‌هایش حرف زدیم و ضبط کردیم. همان موقع، گفتگوها را پیاده و در تحقیقم از آنها استفاده کردم. چند وقت پیش که داشتم فایل‌های قدیمی‌ام را زیر و رو می‌کردم، گفتگوی پیاده شده را پیدا کردم و دیدم خیلی چیزها آنجا گفته شده که برای داستان‌خوان‌ها و داستان‌دوست‌ها ممکن است جذاب باشد. این همان متن است با کمترین تغییر. لحن مکالمه‌ای و حاشیه رفتن‌های وسط گفتگو را هم حفظ کردم. گفتگویمان با یاد هوشنگ گلشیری شروع شد و با بحث درباره مقاله‌ی من درباره «بشکن دندان سنگی را» پایان یافت. برای بحث آخر، امید فلاح آزاد هم به ما پیوست. این گفت‌وگو در چهار بخش در نشریه ادبی بانگ منتشر شده است:
بخش نخست:
خاطراتی از گلشیری و بحث‌هایی درباره‌ی دل دلدادگی
بخش دوم:
درباره داستان‌های کوتاه و بحث‌های نظری
بخش سوم:
درباره‌ی سانسور یک داستان عاشقانه‌ی ایرانی
بخش پایانی:
درباره‌ی داستان و داستان‌نویسی ایران
بیشتر بخوانید و بشنوید:
