انجمن کتابخانه‌های آمریکا (ALA) فهرستی از کتاب‌های سانسور شده را منتشر کرده. در صدر این فهرست «همه پسران آبی نیستند: یک مانیفست خاطرات» اثر جورج‌ام جانسون قرار دارد. این کتاب بیانگر تجربه نویسنده به عنوان یک مرد سیاه‌پوست همجنسگراست که در نیوجرسی و ویرجینیا بزرگ شده.
بر اساس این گزارش انجمن کتابخانه‌های آمریکا (ALA) اعلام کرده است که ۷۲ درصد از درخواست‌های سانسور کتاب را گروه‌های فشار، نهادهای دولتی و مقامات منتخب، اعضای هیئت مدیره و مدیران مطرح کرده‌اند. سهم والدین از درخواست سانسور کتاب تنها ۱۶ درصد و سهم کابران منفرد کتابخانه‌های عمومی ۵ درصد بوده است.
در گزارش وضعیت کتابخانه‌های آمریکا در سال ۲۰۲۵ که دوشنبه ۷ آوریل منتشر شد، آمده است:
«این درخواست‌ها برای حذف و محدود کردن کتاب‌ها و سایر مواد کتابخانه‌ای ناشی از هیچ احساس مردمی یا همگانی نیست. اکثریت تلاش‌های سانسور کتاب اکنون از سوی گروه‌ها و جنبش‌های سازمان‌یافته و برخوردار از منابع مالی قوی صورت می‌گیرد که مدت‌هاست به محدود کردن دسترسی به اطلاعات و ایده‌ها اختصاص داده شده‌اند.»
بسیاری از سازمان‌ها در جنبش سانسور کتاب، گروه‌های به اصطلاح “حقوق والدین” هستند – که برجسته‌ترین آنها گروه “مادران برای آزادی” است. این گروه روابط قوی با حزب جمهوری‌خواه دارد و “افراطی” لقب گرفته است.
پل باورز از اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا در اواخر سال ۲۰۲۳ نوشت:
«آنها همیشه مادر نیستند، همیشه بچه ندارند و قطعاً به “آزادی” برای دیگران اهمیت نمی‌دهند.»
سهم تلاش‌های سانسور که توسط کمپین‌های سازمان‌یافته صورت می‌گیرد، در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته است. بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰، گروه‌های فشار، اعضای هیئت مدیره، مدیران و مقامات منتخب به طور متوسط ۴۶ عنوان در سال را به چالش کشیدند. در سال ۲۰۲۴، این گروه‌ها ۴۱۹۰ عنوان را به چالش کشیدند.
رایج‌ترین دلایل برای این چالش‌ها، ادعاهایی مبنی بر هرزه‌نگاری، گنجاندن مضامین یا شخصیت‌های LGBTQ+ و بحث در مورد نژاد، نژادپرستی و عدالت اجتماعی بود.
دبورا کالدول-استون، مدیر دفتر آزادی‌های فکری انجمن کتابخانه‌های آمریکا، گفت:
«جنبش ممنوعیت کتاب، جنبش والدین نیست، بلکه جنبش حامیان حزبی است که به دنبال محدود کردن آزادی ما برای خواندن هستند.»
انجمن کتابخانه‌های آمریکا (ALA) در گزارش خود فهرستی از ۱۰ کتابی که بیشترین چالش را در سال ۲۰۲۴ داشته‌اند نیز منتشر کرد که شامل کتاب‌هایی از تونی موریسون و جان گرین بود. کتابی که بیشترین چالش را داشته است، “همه پسران آبی نیستند: یک مانیفست خاطرات” اثر جورج‌ام جانسون است درباره تجربه نویسنده به عنوان یک مرد سیاه‌پوست همجنسگرا که در نیوجرسی و ویرجینیا بزرگ شده است.
در اوت گذشته، گروه “مادران برای آزادی” دادخواستی را به دادگاهی در نیویورک ارائه کرد و خواستار صدور دستور موقت برای حذف کتاب “همه پسران آبی نیستند” از یک کتابخانه مدرسه شد. در این دادخواست آمده است که این کتاب “حاوی فحاشی‌های متعدد و مطالب شهوانی” و “چندین مورد پورنوگرافی از جمله آزار جنسی” است.
دومین عنوان پرچالش، “جنسیت کوییر: یک خاطرات” اثر مایا کوبابه بود، در حالی که رتبه سوم مشترکاً به کتاب‌های “آبی‌ترین چشم” اثر موریسون و “مزایای گوشه‌گیر بودن” اثر استفان چبوسکی تعلق داشت. دیگر کتاب‌های موجود در فهرست ۱۰ برتر عبارت‌اند از “در جستجوی آلاسکا” اثر گرین، “من و ارل و دختر در حال مرگ” اثر جسی اندروز و “فروخته شده” اثر پاتریشیا مک‌کورمیک.
