«این بادبان‌ها را بندری نیست!»، عنوان سومین دفتر از ترانه‌های خسرو کیان‌راد است که به‌تازگی در خارج از ایران و در نشر تَموکَن منتشر شده است.
این مجموعه، سروده‌های سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ کیان‌راد را دربر می‌گیرد. پیش از این، دو دفتر ترانه با نام‌های «یه ربع به جنون!» (۱۳۸۵، نشر نگیما) و «دویدن در تونلِ بی‌چراغ!» (۲۰۱۲، نشر گوته-حافظ) از خسرو کیان‌راد منتشر شده است.
موضوعاتی چون عشق و انزوا، مهاجرت و تبعید، در کنار مسائل روز جامعه ایران، درونمایه اغلب ترانه‌های دفتر حاضر را تشکیل می‌دهند.
ترانه‌های خسرو کیان‌راد تاکنون ازسوی هنرمندان و آهنگسازانی چون نیاز نواب، آروین خاچیکیان، اردلان پایوار، شادی یوسفیان، محسن نامجو، رضا یزدانی، مجید کاظمی، هاتف پیشداد، سیروس مهاجری، کارن آراکلیان، سعید و امیر افشار و گروه‌هایی چون ایندو، زاراک، رگ، اُرُد، همشهری و…. اجرا شده است.
از سروده‌های این مجموعه:
راحت نمی‌ذاره منو این خاطره‌های مریض
دارم خودم رو می‌کِشم رو جاده‌های درگریز
دست توی دستِ دلهره، همپای باد در گذرم
روزای شاد و آفتابی، تصویریه پشتِ سرم
تکه‌های رویامو باد به ناکجاها می‌بره
کوچِ یه قلبِ منجمد، خورشیدی که بی‌اثره
گذشتم از خاکی سیاه، توی هوایی طاعونی
از کابوسای مُرده و از دریاهای عفونی
بی پشتیبان و بی امید، همسرنوشتِ موطنم
زخمایی چرکی و عمیق مونده توی روح و تنم
رد شدم از پُلای خواب، اون شهرِ بی‌دروازه کو؟
اون سرزمینی که می‌گن درش رو هرکی بازه کو؟
اونجایی که بازم بشه سقف و پناهی تازه داشت
بی‌وحشت و بی‌دل‌تپه، فردایی بی‌اندازه داشت
داره سرم گیج می‌خوره از نورِ این‌همه نئون
پاهمو تکثیر مسیر کرده شبیهِ به بتون
هیچ‌جا دریچه‌ای برام تکون نمی‌ده دساشو
گرسنگی با لهجه‌ای غریبه صب می‌گه: پاشو.
بی پشتیبان و بی امید، همسرنوشتِ موطنم
زخمایی چرکی و عمیق مونده توی روح و تن
مجموعه‌ترانه‌ی «این بادبان‌ها را بندری نیست!»، در خارج از ایران و از طریق وبسایت Lulu (+) قابل تهیه است.
بیشتر بخوانید:
خسرو کیان‌راد: پسرکی با لُپ‌های سرخ
