ادبیات وحشت در اروپا با رمانتیسم خویشاوند است و تحت تأثیر جنگ‌های ناپلئون و بحران هویت بعد از انقلاب صنعتی و برای به بیان درآوردن سویه‌های اهریمنی انسان شکل گرفت.
دو رفیق. یک زن، در یک شب پرالتهاب که از مستی و شوق با دیگری بودن نشان دارد. چه اتفاقی می‌افتد؟
وسعت او بنر: هنر نه راهگشاست و نه می‌تواند انقلاب به پا کند. اگر وظیفه‌ای داشته باشد، این است که انسان را برای انسان توضیح دهد.
یکی از درونمایه‌های این تثر تم بازگشت، ناخانگی درونی و مسأله مرگ است.
پرسش پیچیده‌ای که بسیار طرح می‌شود و در نظریه‌ی ادبی فمینیستی مورد بحث قرار می‌گیرد، این است که آیا نوعی نوشتن زنانه وجود دارد؟ آن گونه که ما فهمیده‌ایم زبان نشانه‌ای کریستوا مخصوص زنان نیست.
«وزارتخانه رؤیاها» نوشته هنگامه یعقوبی فراه اخیراً به زبان آلمانی توسط Aufbau از ناشران معتبر آلمانی، راهی بازار کتاب آلمان شده و مورد توجه رسانه‌های آلمانی‌زبان قرار گرفته است. نگاهی به این کتاب با توجه ویژه به نویسنده آن.
آنچه که در غرب پشت علاقه به عرفان شرقی نهفته است، در عمل چیزی نیست جز اندیشه‌های عام‌پسند شاعران کم‌مایه. اثر پژوهش ناصر کنعانی این معنا را اثبات می‌کند. .
ما به همان دلیل می‌نویسیم که رؤیا می‌بینیم، چون نمی‌توانیم رؤیا نبینیم، چون رؤیا دیدن در سرشت تخیل بشر جای دارد. آن دسته از ما که “می‌نویسند”، که آگاهانه واقعیت را آرایش می‌دهند و باز آرایی می‌کنند تا معانی پنهان آن را کشف کنند، رؤیابینانی جدی‌ترند.
در کتاب‌های گرسنگی (۱۸۹۰)، رازها (۱۸۹۲) و پان (۱۸۹۴)، نویسنده‌ی نروژی نوعی از مدرنیست در رمان را کشف کرد که با بکت به پایان رسید. ارمغان او حاصل وضعیت گرگ و میش و تاریکی غروب در ادبیات است.
برای نخستین بار یک نویسنده فرانسوی موفق شد به خاطر رمان ضد جنگ «شب‌ها همه خون‌ها سیاه است» جایزه بین المللی بوکر را از آن خود کند.
ان منتشر نشدهای در ژانر جنایی با عنوان «قاتلی در ماه کامل» از جان اشتاین بک، نویسنده شهیر آمریکایی در دانشگاه تگزاس وجود دارد که تاکنون کسی آن را نخوانده. یک پژوهشگر بریتانیایی که روی آثار اشتاین بک کار می‌کند از دانسگاه تگزاس خواسته است این رمان را در اختیار همگان قرار دهد.
آیا آن موجود دوست داشتنی و بی‌نهایت ظریف را زیر آسمان تابستانی لیسبون به یاد می‌آوری؟ دوازده سال پیش بود که او، کودک را به تو سپرد و از دنیا رفت. در حالی که بازوان لاغرش به دور گردنت حلقه شده بود.
زندگی واقعی توماس مان مثل زندگی هر هنرمند و نویسنده حساس در ژرفا جریان داشت، مثل آتشی در زیر خاکستر بود که اگر راهی به بیرون پیدا کرد، راه هنر بود.
نه مقبره‌ای در کار است، نه طاق نصرتی، نه تاج افتخاری، نه ستونی، نه مزاری، نه سرودی. نه مفرغی، نه مرمری. پانتئونی در کار نیست. شاید سبُکایی در کار باشد، بی‌شکل چون برق‌برقِ اشک در نی‌نیِ چشمی، یا تلنگری از غرور و تحقیر در خموشی دو لب.
رابطه ویژه یک مرد با درخت آلو که می‌بایست بیانگر تنهایی و بیگانگی و بی‌ثمر ماندن زندگی او باشد.
خانه سابق آگاتا کریستی که برخی از مهم‌ترین رمان‌های جنایی قرن بیستم در آنجا پدید آمد با قیمت بیش از دو میلیون و ۷۵۰ هزار پوند به حراج گذاشته شد. این خانه با پنج اتاق و یک پلاک آبی بر سردرش و یک باغچه در منطقه‌ای به وسعت پنج هکتار واقع شده.
بچه که بودم دلم پَر می‌زد برای یک گنجه‌کبوتر. همه‌ی زندگی اندازه‌ی آن چیزی نخواسته‌ام. ولی تا نُه سالَم نشد پدر پولِ خریدِ الوار را گردن نگرفت.
«جرالد وبر» دیگر حرفی برای گفتن نداشت. خاموش ماند و به رانندگی ادامه داد. ابتدا «شرلی لِنارت» بیدار مانده بود. ساعتی را در خلوت با جرالد گذراندن برای او ارزشی خاص داشت.
سمیه دانشیار در این برنامه فرازی از «کتاب ناآرامی» به ترجمه حسین منصوری را اجرا می‌کند. این برنامه را همراه با فادوخوانی آمالیا رودرگریز (۱۹۹۹ –۱۹۲۰)، خواننده شهیر پرتغالی بشنوید:
دو عامل تعیین کنندۀ توفیق ادبی است: نخست برخورداری از توانایی ذاتی، و سپس نیاز (تمایل واژۀ ضعیفی است) به پرورش همۀ ابعاد این تواناییِ ذاتی تا به نهایت، از طریق تلاش ایثارگونه. ت
اینجانب از طرف هیئت اجرایی دبیران به عنوان زن سال ۲۰۰۶ برگزیده شده‌ام. دچار حیرتم. مرقوم فرموده‌اید که این جایزه به زنانی تعلق می‌گیرد که نمونه‌ی «شایانی» برای همتایان خود باشند و دستاوردهای خود را «ارتقا» ببخشند.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
