به شرحی مختصر
همیشه تازه آغاز دوستی ام
با کلمات است
درسطرهای ناتمام عادت دارم
نفس بکشم وبپرم زود بعد
درکارهای جدی بی هیجان انگارشده ام
درمن تراکم چیزی ست
که ازهیچ چیز نه می ترسد
نه این که نمی ترسد
دوست دارم تبدیل به ذره سنگی شوم
اگرچه سنگ هایی هم
گاه احساس غمگینی بکنند
پارچه یا پرچمی تکه تکه ام
که بادهای جهان
لج کرده‌اند با او
با این هم صبوری ومهرورزی اش
باموجودات بی‌افاده
بیشتر بخوانید:
