فرشته مولوی، نویسنده با نگاهی به پشت سر میگوید ما اکنون، در موقعیتی قرار داریم که نه دیگر بازگشت به گذشته ممکن است و نه ماندن در وضعیت کنونی. به یک معنا چارهای جز گذار از وضع کنونی باقی نمانده است.
فرشته نزاکتی پیش از این در فروردین گذشته به مناسبت گردش سال مصاحبههایی را برای رادیو زمانه با برخی از نویسندگان از جمله با فرشته مولوی پیرامون قیام ژینا انجام داد. مولوی که در آن زمان رمان «کمین بود» را منتشر کرده بود، میگوید مردم ایران چارهای جز گذار از جمهوری اسلامی ندارند و در وضعیت کنونی «نهگویی به زور» اگر به یک کنش فراگیر اجتماعی بدل شود، آنگاه میتوان از جمهوی اسلامی گذر کرد.
این مصاحبه را میشنوید:
مولوی در این مصاحبه بر آن است که قیام ژینا «چرخشگاه» تاریخی و فرهنگی ارزشمندی در تاریخ معاصر ایران است. به نظر او نه بازگشت به گذشته ممکن است و نه ماندن در وضعیت کنونی. به گمان مولوی یکی از اتفاقات خوب در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی» این بود که همبستگی ملی در بین مردم پدیدار شد، «ژینای کردستان»، «مهسای ایران» شد و «مهسای ایران» هم جهانی شد و چنین بود که ملت ایران موفق شد خواستههای خود را با رساترین صدا به گوش جهانیان برساند.
فرشته مولوی در این مصاحبه میگوید شعار «زن، زندگی، آزادی» یک شعار «پیشرو، هوشمندانه، به جا و فراگیر» است و در برابر حکومتی قرار داده شده که هم زنستیر، هم زندگی ستیر و هم آزادیستیز است.
۱۰ هفته پس از شروع اعتراضات، بیانیه «ما ادبیاتیها» به قلم فرشته مولوی و با همکاری نشریه ادبی بانگ منتشر شد که امضاکنندگان آن بیانیه، ضمن محکوم کردن سرکوب و بازداشت معترضان، خواهان آزادی بیقید و شرط زندانیان سیاسی شدند و اعلام کردند که دیگر حاضر نیستند سانسور دولتی را بپذیرند.
بیشتر بخوانید:
ما ادبیاتیها
