عالیا میرچی در مهرماه ۱۳۶۱ در رامسر زاده شد. تحصیلاتش را در ایران در دو رشته مهندسی معماری و طراحی داخلی به پایان رساند و هم اکنون در سیدنی استرالیا، به حرفه معماری و تحصیل در رشته روانشناسی میپردازد.
زیستنش با شعر به سالهای نوجوانی بر میگردد. کار ادبی را در سال ۱۳۸۳ در ایران با انتشار بعضی از اشعارش و همچنین گزارش هایی بر مجموعه شعر شاعران معاصر در نشریات آن زمان آغاز کرد.
او سرایش شعر را در استرالیا با تکیه بر قابلیتهای زبان فارسی و به اصطلاح زبان آوری ادامه داد. در همین فضا تا کنون دو مجموعه شعر با نامهای «سقوط سیاره ساکن» و «دریا زیر سقف مهاجر» در ایران و توسط نشر روزگار منتشر شده است.
عالیا یادآور می شود شعر «زنی در زمستانم» که در این شش شعر است، شعری ست که به نام سانسور از کتاب «دریا زیر سقف مهاجر» بیرون کشیده شده.
هفتسین تو امسال
سکتهی بانگ سهره است در بلوای باد
سرماست در نتابیدن بهار آزادی
سرفهی گورستان است
که گیر کرده در گلوش،
تکه تکه نوبهار
هفتسین تو امسال
سینهی ترکیده است
از شلیک اندوه و چرک خون خاطره
هفتسین تو امسال سم است در مشام دبستان
سنگ است بر خاکجای مردد
سوگ است ثانیه تا ثانیهاش
و سکوت!
عالیا میرچی
نوروزی که روی آمدنش نیست
۱۴۰۲سیدنی
بیشتر بخوانید:
دو شعر از عالیا میرچی در حال و هوای این روزهای ما