به مریم حسینزاده
گویی چیزی
به حافظهاش، چنگ میانداخت
گویی سایهی دستی
به گلویش نزدیک میشد
اندوه بی پایان تهمینه
جهان نا آرام سیاوش
مویههای کودکانهی سهراب
آه.. ….
مختاری
مختاری
مختاری
با ا ضطراب جهان
پلهها را یکی یکی
با تاُنی پایین آمد
ناگاه درپیشخوان در مکثی کرد
درسایهسار نه
در آستانهی در ایستاد
درعصرگاه پاییزی.
خیابان بلند
چتری پریشان
کلمات ممنوعه
کوپن ارزاق عمومی
گلویی فشرده میشود
جهانی فرو میریزد
رد خون
سایهی طناب
آه.. .. بانوی سوگوار سمنگان
تهمینه دختر شاه سمنگان از قهرمانان زن در شاهنامهی عظیم فردوسی مادر سهراب و همسر رستم
طرح: احمد بارکی زاده، نشریه ادبی بانگ