بانگ نوا

دو شعر از مجموعه «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» از هادی ابراهیمی با صدا و اجرای شاعر در بانگ‌نوا

آرش فولادوند، ارکستر فیلارمونیک پاریس شرقی و موسس و سرپرست گروه کُر ایرانیان در اروپا با همکاری گروه کر بهار پاریس ترانه تازه‌ای را برای جنبش اجرا کرده و حقوق بازخوانی و اجرای این اثر را در اختیار مردم قرار داده است:

کودکان ابری نوشته محمد شریفی داستان دو پسربچه دانش‌آموز روستایی است که بر سر مالکیت چیزهایی که هیچ وقت دستشان به آن‌ها نمی‌رسد مثل آسمان و طبیعت دعوا می‌کنند.

«رشت، ساغری‌سازان، کوچه بلورچیان» داستانی به قلم شهلا شهابیان است که پیش از این در نشریه ادبی بانگ منتشر شده است. این داستان را با اجرای فرخنده عزتی و با تدوین شقایق قدسی می‌‌شنوید:

نقطه سیاه متوسط، نوشته فروغ بهلولی داستان هراس‌های بی‌نام و نشان ما در زندگی روزانه است که این‌بار به حضور یک مهمان ناخوانده، یک عنکبوت معطوف می‌شود.

اوی جست‌وجوگر رمان «چشم‌هایش» نوشته بزرگ علوی ناظم مدرسه نقاشی است که برای نوشتن شرح زندگی و مبارزات استاد ماکان در صدد کشف رازهای زندگی او برمی‌آید. اما نخست باید راز چشم‌های آخرین تابلوی استاد، یعنی تابلوی «چشم‌هایش» را دریابد.

چه کسی دست بر سرمان گذاشته که اکنون دست از سرمان برنمی‌دارد. این دست از کجا آمده، یا چه کسی آن را آورده است یا که همیشه بوده است؟

بین «من، خودم و سمیه» که هر کدام فضای خاص خود را دارند گفت‌وگویی درمی‌گیرد و در آن میان با مفهوم تازه‌ای از «خانه» آشنا می‌شویم.

وَ دست‌هایش را روی دهان روی سینه بالای کُسش گذاشته بود دوزانو نشسته نا-راحت مثل مجلس عزایی که در مسجدی محقّر وُ متروک دست‌هاشان را بالای آلت‌شان بگذارند وَ سر به پایین بیندازند سرها همه در خونْ –گوسفندْ– در خیرگیِ مشکی‌ها بگویند سلامْ بگویند غم وَ بر سرِ میمِ غم جرقّه‌ی فندکی روشن شود.

داستان «سلطان گورستان» نوشته شهریار مندنی‌پور (در دوسیه کابوس قتل عام زندانیان سیاسی در نشریه ادبی بانگ) را اکنون می‌توانید با صدا و اجرای نویسنده بشنوید.

زیر فشار مأموران امنیتی خاک‌سپاری بکتاش آبتین را یک روز جلو انداختند. مثل این است که می‌خواستند هرچه زودتر تصویر پابندهای او زیر خاک برود مبادا که صدای اعتراض بلندتر شود. صدای شاعر را از سطرهای شعر او می‌شنویم: زخمی ندارد این درد، برگرد ‌ای وهم دوره‌گرد!