به زودی نشریه ادبی «بانگ» ویژه‌نامه‌ای در نقد و معرفی آثار منصور کوشان، نویسنده فقید آزادیخواه منتشر می‌کند. همراه با این ویژه‌نامه رمان «شاهد» نیز با اجازه خانواده کوشان در «بانگ» در چندین نوبت منتشر می‌شود.
راوی داستان «مدرسه‌ای که اسمش پیروز بود» دختربچه‌ی هشت نُه ساله‌ای است که عاشق بادبادک‌بازی با برادرش است. راوی آنچه را دیده، مثل دوربین در ذهن ثبت کرده و حالا که سال‌ها از آن روزها می‌گذرد فیلم را بدون رتوش در تاریک‌خانه ذهن ظاهر می‌کند و نهانگاه‌های روزهای جنگ را برملا می‌کند.
مجموعه داستان «میمِ تاکآباد» نوشته نغمه کرم‌نژاد در نشر آگه منتشر شد. این کتاب شامل ۱۲ داستان کوتاه است. برخی داستان‌ها پیرامون درماندگی انسان و امید به معجزه اتفاق می‌افتد.
در یک حرکت خودجوش علاقمندان به آثار براهنی قصد داشتند در ارگ تبریز به یاد او شمع بیفروزند. مسئولان شهری اما مانع شدند.
کانون نویسندگان ایران شنبه ۶ فرودین، یک روز بعد از درگذشت رضا براهنی در تبعید در کانادا در سن هشتا و شش سالگی با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد رضا براهنی نویسنده‌ای مستقل و آزادیخواه بود که انتشار آثارش در هر دو رژیم گذشته و اکنون با مانع دستگاه سانسور رو به رو شد و خود نیز از زندان و شکنجه و اخراج از دانشگاه و تبعید بی‌نصیب نماند.
فرید مرادی، سرویراستار انتشارات نگاه در ژانویه ۲۰۱۴ گفته تجدید چاپ کتاب‌های رضا براهنی از سال ۱۳۸۸ در ایران ممنوع شده. امتیاز انتشار آثار براهنی در اختیار انتشارات نگاه است.
فرزند دلبندم، نوروز امسال نیز مانند نوروزهای دیگر در کنار ما نیستی. به مناسبت این ایام خجسته بسته‌اى کوچک را به ارمغان برایت می‌فرستیم که در آن این هدایا را می‌بینى.
در «از باران گیلان» عنصر حسادت به دیگری در هر کدام از داستان‌ها بنا بر موضوع و محدوده تعلقات خود بازنمایی می‌شود. از حسادت‌هایی که برآمده از فقر و تبعیض است تا حسادت‌هایی که ناشی از عقب‌ماندگی‌های فرهنگی یا خفقان سیاسی‌ست.
کانون نویسندگان ایران: «باشد که نوروز و نسیم بهاری بر جان‌های ما همان گونه وزیدن گیرد که بر زمین سرمازده و طبیعت بی‌جان؛ تا باردیگر همچون سبزه از خاک سر برآریم و، همچون درخت بشکوفیم و، همچون پرندگان خوش‌آواز، سرود شادمانی و آزادی سر دهیم.»
«شب مشوش» شامل ۳۵ داستان کوتاه است که از آن میان داستان‌های «فال»، «میموزا در غربت»، «نینا» و «رودابه» پیش از این در نشریه ادبی «بانگ» منتشر شده.
ربیحاوی در مصاحبه با بانگ: در رمان پسران عشق رابطه جنسی دو پسر باهم مورد بحث نیست بلکه رابطه عاشقانه آنها مورد بحث است و مهم. عشق بین دو مرد می‌تواند درست مثل عشق بین یک زن و مرد باشد.
زمان حقیقت ِ ساده فرا رسیده است، به تکرار مدام ِ “نه به جنگ”، “صلح برای جهان!”، “زندگی انسانی ارزش‌مندترین مائده است”. تا رخت بربستن این تاریکی تکرار خواهیم کرد. بر این هنجار ِ نیکی پافشاری خواهیم کرد تا نگذاریم با ابتذال ِ شر رو به رو شویم.
اخیراً کتاب تازه‌ای از ابراهیم گلستان با عنوان «برخوردها در زمانه برخورد» در انتشارات بازتاب‌نگار در تهران منتشر شده است. ابراهیم گلستان «برخوردها در زمانه برخورد» را در جنوب ایران نوشته: روزنگارهایی که بیانگر مشاهدات نویسنده در یک دوره تاریخی در ایران است. نظر عباس میلانی درباره این کتاب.
نام طاهره کوزه‌گرانی با کتاب «طاهره طاهره‌ی عزیزم» که مجموعه نامه‌های غلامحسین ساعدی به اوست در تاریخ ادبیات ایران ثبت شده است.
در مقدمه این رمان مندنی‌پور با حافظ در گفت‌و‌گوست، اما در این جند قرن اخیر، در گفت‌و‌گو بین این دو نویسنده و شاعر شیرازی تاکستان‌های فلات ایران بی‌انگور شده است. اشاره‌ای به فرهنگ سترون در زمانه «سنگساریان»؟
جملات کوتاه با ضرب‌آهنگ تند با لحن و زبان بسیار نزدیک به زبان روزانه‌ی شخصیت‌های نوجوان و جوان، درگیر با مسائل عاطفی در یک بافت منسجم داستانی از مشخصات داستان‌های نزاکتی رضاپور است.
متیو رنتسی، نخست وزیر سابق و سناتور کنونی گفت: «ممنوع کردن مطالعه داستایوفسکی به عنوان اقدامی علیه پوتین دیوانگی است.» آنتونیو اسپادار مدیر قدیمی‌ترین مجله فرهنگی ایتالیا گفت:«امروز، درست هم‌امروز، کاملاً ضروری است که به داستایوفسکی بازگردیم.»
انجمن جهانی قلم در نامه‌ای با امضای بیش از هزار نویسنده از سراسر جهان ضمن اعلام همبستگی با نویسندگان، هنرمندان و مردم اوکراین، تهاجم نظامی روسیه به این کشور را محکوم کرد و خواهان پایان دادن به خونریزی‌ها شد.
انتشارات پیام (کتابفروشی گوته – حافظ) در شهر بن آلمان کتاب تازه‌ای منتشر کرده است. این کتاب «آنچه من با قلم نور نوشتم» نام دارد و زندگی‌نامه خودنوشت منوچهر دقتی، عکاس – خبرنگار ایرانی است.
یعقوب یادعلی، از داستان‌نویسان معاصر سه‌شنبه ۳ اسفند / ۲۲ فوریه در ۵۱ سالگی بر اثر سکته قلبی در بوستون آمریکا درگذشت. مهم‌ترین اثر او رمان «آداب بیقراری» بود.
نویسنده در این نامه‌ها می‌خواهد حقیقتی را درباره چیستی و کیستی‌اش با دخترش در میان بگذارد و آن حقیقت هم این است که او در قابی که برای یک زن به اصطلاح نجیب مسلمان در نظر گرفته‌اند نمی‌گنجد.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
