از ما
کابوس قتل عام زندانیان سیاسی – حسین نوش‌آذر: دجال
از سازمان بهشت زهرا زنگ زده بودند که جنازه معدوم قابل دفن نیست. مشخصات اعدامی را پشت تلفن از روی گواهی دفن برایم خوانده بودند. کِی بود؟ گمانم پنج و شش بعد از ظهر.
۱۱ آذر ۱۴۰۰
از سازمان بهشت زهرا زنگ زده بودند که جنازه معدوم قابل دفن نیست. مشخصات اعدامی را پشت تلفن از روی گواهی دفن برایم خوانده بودند. کِی بود؟ گمانم پنج و شش بعد از ظهر.
کتابخانه کنگره آمریکا مجموعه‌ای مجازی از نسخه‌های خطی از آثار ادب کهن ایران را در سایت خود به شکل پی دی اف و به طور رایگان در اختیار همگان قرار داده است اما فقط به مدت ۱۰ روز.
زمانی با هم‌گروهی‌ها و هم‌اتاقی‌ها گِرد هم می‌آمدیم تا ماجراهایی را که در دوران دانشجویی بر ما گذشته بود، تازه کنیم. ما قصه‌های واقعی مشترکی داشتیم که وقتی برای هم تعریف می‌کردیم، به اَشکال جدیدی درمی‌آمدند و شاخ و برگ‌های شگفتی از تنه‌شان جوانه می‌زد.
جواد مجابی می‌نویسد: «همه باید به این هشدار فرهنگی فیلم آگاه شویم که زودا، سیل می‌تواند همه را با خود ببرد. دیریست که شهربند قرق‌ها شکسته و هر شهروند زندگی شریف و آزاد بی‌گزند و بی دربند می‌خواهد. بس است.»
متن زیر، سخنرانی ایتالو کالوینو برای دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی بخش نویسندگی در دانشگاه کلمبیا است در ۲۹مارچ ۱۹۸۳. موضوع سخنرانی، رمان «شهرهای نامرئی» از رمان‌های اوست که نخستین بار در سال ۱۹۷۲ منتشر شد.
هفته گذشته، یکم آذر، سالگرد قتل داریوش و پروانه فروهر برگزار شد. درِ حیاط خانه فروهرها و قتلگاه آن‌ها به روی همراهان دادخواه گشوده بود تا در فضای باز گرد هم بیایند. امین بزرگیان شعری سروده است.
به زودی نشریه ادبی بانگ دوسیه‌ای را هم به یکی از مهم‌ترین شاعران، رمان‌نویسان و نظریه‌پردازان تاریخ ایران اختصاص می‌دهد: رضا براهنی. این دوسیه با همکاری و زیر نظر عباس شکری تهیه شده است و گستره‌ای از آثار رضا براهنی و حد تأثیرگذاری او در زمینه‌های شعر، داستان‌نویسی، نقد ادبی، روزنامه‌نگاری و برگزاری کارگاه‌های آموزش شعر و داستان را در برمی‌گیرد.
جمعه ۵ آذر عباس شکری، مدیر نشر آفتاب و مریم حسین نژاد، مترجم کتاب «دو زن در یک زن» نوشته نوال السعداوی در اینستاگرام گفت‌وگوی زنده‌ای انجام دادند. این گفت‌وگو اکنون در اختیار همگان قرار دارد.
«واقعگرائیِ چرکین» عنوانِ یک جنبش ادبی در آمریکای شمالی است که چند دهه بیشتر سابقه حضور در عرصه‌ی گسترده‌ی ادبیات جهانی ندارد. «واقعگرائیِ چرکین Dirty Realism» پیش از همه در قصه‌نویسی کوتاه آمریکائی در دهه هفتادِ قرن گذشته متولد شد که اهل فن آن را شاخه‌ای از «مینی‌مالیسم = ایجازگرائی» می‌دانند.
هر داستان سرریزی است ناشی از انباشت واقعیت موجود بر روان آدمی که همراه تخیل و شهود هر فرد، موجودیتی نو می‌یابد و به واقعیتی تازه بدل می‌شود. همواره بخشی از ماهیت وجودی انسان‌ها در طول تاریخ با هر رنگ، نژاد و عقیده‌ای تکرار می‌شود و آدمی با ترس‌ها، آرزوها و گناهانی نسبتاً یا کاملا مشابه بازتولید می‌شود.
غلامحسین ساعدی که در سال ۱۳۱۴ در تبریز در یک خانواده کارمندی متولد شد در جست‌و‌جویی مداوم برای شناخت ایران و مردمانش بود. او اما تبعید را نتوانست تاب بیاورد و ۳۶ سال پیش در چنین روزی در پاریس درگذشت.
مجموعه داستان «بیدار شو ماه‌دولت» نوشته ری‌را عباسی توسط نشر آفتاب (به مدیریت دکتر عباس شکری، نویسنده و از کوشندگان آزادی بیان) در نروژ در ۱۴۵صفحه منتشر شده است. این کتاب تقدیم شده به: «آنان که مجبور به رنج مهاجرت شدند و آنان که در آروزی رفتن در رنج ماندند.»
همین‌که اسلحه را دستش دیدم تا ته ماجرا را فهمیدم. بادمجان سرخ می کردم، مثل همین‌حالا. شبش قرار بود خانجون و مادرت بیایند خانه‌امان. می‌خواستم کشک وبادمجان درست کنم با خورشت فسنجان. مادرت تازه عقد کرده بود وخانجون خیالش این دفعه راحت بود. می‌گفت این یکی شوهرش معلم است و سرش به کار خودش گرم است.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.