آسیه نظام‌شهیدی، منتقد نام‌آشنا در نقدی که در ویژه‌نامه نشریه ادبی نورهان(+) منتشر شده می‌نویسد: با رویکردِ هویتی/ تاریخی، رمان «من در پرانتز» فریبا صدیقیم که روایت منزلت و نقش زن در وضعیت سه‌گانه خانه/ میهن/ غربت است، رمان قابل تاملی در ادبیات زنانه ما محسوب می‌شود.
داستان بدون تجربه‌ی زیسته پوک و توخالی است… از میان کارهایم، رویدادهای رمان «عقرب‌ها را زنده بگیر» و «روزگار شاد و ناشاد محله‌ی نفت‌آباد» تجربه‌های زیسته مستقیم خودم هستند با شخصیت‌های داستان داستان این کتاب‌ها زندگی کرده‌ام.
محمد مهدی اسماعیلی اعلام کرد که برون‌سپاری سانسور که در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد به محل کسب درآمدی برای عده‌ای از حلقه‌های نزدیک به اصول‌گرایان تبدیل شده بود مجدداً در دستور کار دولت سیزدهم قرار گرفته است.
«استر» تازه‌ترین رمان محسن نکومنش درباره مهاجرت و موقعیت و مشکلات اقلیت‌های دینی و مذهبی است. فریبا چلبی‌یانی این اثر را خوانده و آن را معرفی می‌کند.
امضاکنندگان هشدار داده‌اند: از یاد نبریم که منطقه ما در آتش فرقه‌‌گرایی و دیگری‌ستیزی می‌سوزد. اگر امروز و اینجا ما نیز بر این آتش بدمیم به‌زودی دامان ما را خواهد گرفت.
آیا تجربه‌ای در زندگی شما وجود داشته که بر اساس آن داستانی نوشته باشید؟ آن تجربه چه بوده و در داستان شما به چه شکل تغییر ماهیت داده؟ مسعود کدخدایی پاسخ می‌دهد.
شمسیه حسنی هنرمند افغانستانی که بعد از اشغال کابل توسط طالبان به مدت یک هفته سکوت اختیار کرده بود، در واکنش به انفجارها در فرودگاه کابل پیامی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد. او نوشت: چرا این کابوس تمام نمی‌شود.
محمد مهدی اسماعیلی با ۱۸۱ رای موافق و ۲۸ رای مخالف به وزارت ارشاد اسلامی منصوب شد.
مسعود حسینی، عکاس خبرنگار افغانستانی و برنده جایزه پولیترز (+) در مصاحبه با دویچلندفونک می‌گوید طالبان موفق شده رسانه‌های غربی را فریب دهد.
دانشگاه استنفورد در سه روز پیاپی از جمعه ۲۷ تا یکشنبه ۲۹ اوت نمایش چهارراه نوشته و ساخته بهرام بیضایی را برای همگان در کانال یوتیوب دانشگاه استفورد به نمایش می‌‌گذارد.
همزمان با آغاز بررسی صلاحیت‌های وزیران پیشنهادی رئیسی در مجلس شورای اسلامی، ۲۴ صنف سینمای ایران با انتشار بیانیه‌ای خطاب به محمدمهدی اسماعیلی از برنامه‌های او ابراز تاسف کردند.
نویسنده رمان‌های «بادبادک‌باز» و «هزار خورشید تابان» این پرسش را در برابر دولت آمریکا قرار داده است:«چه کسی از مردان، زنان و کودکانی که پشت سر جا مانده‌اند حفاظت می‌کند؟»
صدای مقاومت هنرمندان ایرانی هنوز شنیده می‌شود. خانه تئاتر خطاب به محمد مهدی اسماعیلی: مُرده را اعدام نمی‌کنند، چیزی برای از دست دادن نداریم.
نه! نه! و هزاران بار نه! نه به این حکومت و نه به این قانون اساسی و نه به همه آنانی که فکر می‌کنند دیگران ابله و نادان هستند و باید توسط آنان «ارشاد» شوند.
هیات مرگ مدت‌هاست که دیگر سرش را نمی‌دزدد. و البته «هیات مرگ» به یکی دو نام محدود نمی‌شود. ماشینی است بس بزرگ که تنها کارکردِ دقیق و موثرش کشتن مردم است: ماشین کشتاری تمام‌وقت با بازدهیِ بالا.
سهیل سنجر مدیر مسئول هشت صبح: «بی جهت به آمریکا دل بسته بودیم. در شوک هستیم. فقط امید داریم یک فاجعه انسانی رخ ندهد. مسئولیت با غنی است که افغانستان بدون مقاومت به دست طالبان افتاد.»
صفدر تقی‌زاده، مترجم و نویسنده توانا بعد از تحمل یک دوره بیماری در هشتاد و نه سالگی در آمریکا درگذشت. او در کنار نجف دریابندری
نمایش تازه‌ای از نیلوفر بیضایی با نام «بازی در بازی» در تماشاخانه گالوس فرانکفورت آلمان روی صحنه رفت. این نمایش ارجاعاتی هم به رمان «عقل آبی» شهرنوش پارسیپور دارد. موضوع این نمایش رابطه بین زن و مرد و مسأله قدرت است.
محمد مهدی اسماعیلی فقط در حد یک مهره است در یک شبکه مافیایی که بر فرهنگ و هنر کشور تسلط پیدا کرده و سلطه‌اش را هم سال‌هاست تثبیت کرده است. مثل یک کتاب باز با محتوای مبتذل که از همان صفحه اول، آخرش معلوم است.
انتخاب فردی مثل محمد مهدی اسماعیلی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نشاندهنده نوع نگاه علی خامنه‌ای به مقوله فرهنگ و هنر نیز هست. مهم‌ترین دستاورد و «تخصص» اسماعیلی این بوده که بر «منظومه فکری رهبری» تسلط دارد.
انتظار می‌رود در دوران رئیسی سویه ارشادی و تجویزی وزارت ارشاد اسلامی برجسته‌تر و نمایان‌تر شود.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
