آن‌گاه که تمثیل، نماد و استعاره آگاهانه صورت زبانی می‌یابند، اگر نگوییم تنها دلیل، دست کم می‌توان گفت که یکی از دلیل‌های پیدایی آن سانسور است. سانسور گر چه نامی مدرن است، اما نامیده‌ی آن پیشینه‌ای به‌درازای تاریخ دارد.
بیش از ۶۰۰ نویسنده و شاعر ایرانی در بیانیه‌ای اعلام کردند که شرایط در ایران به گونه‌ای شده است که نه تنها جامعه تا «مرز فروپاشی» پیش رفته بلکه شهروندان، حتی کودکان و نوجوانان تأمین جانی ندارند.
روزنامه شرق با انتشار پیامی در توییتر تولد نیلوفر حامدی، خبرنگار و روزنامه‌نگار بازداشتی را تبریک گفت. نیلوفر حامدی یکی از شناخته‌شده‌ترین ۴۱ روزنامه‌نگاری است که صرفا به دلیل اطلاع‌رسانی در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.
منصور کوشان در گفت‌وگو با شهزاده سمرقندی وظیفه مردم نسبت به نویسندگانشان را یادآور می‌شود. کوشان می‌گوید: ما باید پیش از آنکه به این نهاد‌ها متوسل شویم، تحت هر عنوانی، خودمان فعال شویم.
همبستگی نویسندگان با اعتراضات خوزستان ادامه دارد. ۵۵ روزنامه‌نگار اعلام کردند برخی خبرنگاران اجیر شده دولتی «روایتی دست‌ساخته و سفارشی» به عنوان روایت خوزستان منتشر می‌کنند.
یانگ هنجون که خود مدتی در سازمان اطلاعاتی چین کار می‌کرد با خطر اعدام مواجه است.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
