کلوب ادبیات فارسی دانشگاه بریتیش کلمبیا با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که برنامه‌ای را با عنوان «زیستگاه جنگ، انسان مهاجر» به داستان‌خوانی ری‌را عباسی، نویسنده معاصر اختصاص داده است.
تقدیم شده است به زندانیان و همسرانشان: ای ستاره، ای دور، ای شب آغشته به گیسوانت، ولادت آهوها که در شکوه اندامت بلا انگیخت،نام کوچک مرا، با هوهوی تیهوهات، چلچله‌سان به سینه فراهم آر، و در هوای ناخن‌های کشیده‌ی ما، آن ده هلال ماه را با ده گلبرگ سرخ بیارای
روزبه کمالی ساکن لندن است و با برنامه تماشا و پادکست ادبی شیرازه و وبسایت‌های گوناگون کار می‌کند. کتاب شعرش با عنوان از شر وسواس‌ها آماده انتشار است. چند شعر از او:
«ترانه‌ی عاشقانه‌ی آلفرد جِی. پروفراک» را می‌توان نخستین شعر جریان‌ساز الیوت به حساب آورد. این شعر سیل تداعی‌های آگاهیِ پاره‌پاره‌ی یک انسان مدرن، متشخّص و به‌ظاهر همه‌چیزدان را در کلنجار با – احتمالاً معشوقش – ترسیم می‌کند.
و برگ‌های زبان‌گنجشک‌ها آذین کاج‌ها، و خشاخش خرد شدن فصل فصل من در بارش نگاه خشک آدم‌ها،آری، شعری‌ست هوای جیب‌هایم باز
مرتضا نگاهی – صادق چوبک شاعر نبود و ادعای شاعری هم نداشت اما مانند هر ایرانی دیگر، گاه، از دل برآمده‌هایی در ذهنش شکل می‌گرفت و روی کاغذ جاری می‌شد. در اوایل “چکامه”شان می‌خواند ولی بعدها نام “ترانه” بر آنان گذاشت. آرزو داشت که آن “ترانه”ها روزی، روزگاری منتشر شوند..
خانواده بکتاش آبتین با انتشار اطلاعیه‌ای ضمن سپاسگزاری از حمایت همه‌جانبه مردم، نویسندگان و هنرمندان، دوستان، و یاران او در کانون نویسندگان ایران، اعلام کرد که خانواده «تا زمان مراسم یادبود چهلمین روز درگذشت زنده‌یاد آبتین پنج‌شنبه‌ها ساعت ۳ بعد از ظهر بر مزار او واقع در امام‌زاده عبدالله شهرری» پذیرای دوستداران او خواهند بود.
آنچه را که هواداران مرگ مؤلف بر آن نظر دارند بیشتر از زاویه‌ی برداشت یا معنا و تفسیر ویژه و خود بسنده‌یی است که خواننده از یک اثر ادبی دارد یا از آن می‌سازد، که می‌تواند با نیت و برداشت مؤلف متفاوت باشد. در واقع آنها بیشتر به معنای برآمده از زبان توجه دارند تا به کارکردِ میدان‌های زبانی. درعین حال که به وجه رسانشیِ متن نیز بی‌اعتنا می‌مانند.
بهشت‌های ما گم شدند در دست ابلیس با صفات بالا و در خون سرخ جاری از چشم‌هایمان پیدا می‌شوند در روز دادخواهی. ای خواهندگان داد! ای خواهندگان بازگشت بهشت‌های گم شده در پرند…
راستی می‌دانی این مردمِ غمگینِ هزارچشم از تو چه می‌خواهند؟ مردم که خواب در چشم‌هایشان شکسته است شاید که از تو می‌خواهند هزار بار به خوابِ پریان پا بگذاری
ناتالی لویسان، روزنامه‌نگار روزنامه لیبراسیون چاپ فرانسه در سال ۲۰۱۱ به دیدار ایرج پزشکزاد رفت و با او گفت‌وگویی انجام داد. در مقدمه این گفت‌وگو لویسان رمان «دایی جان ناپلئون» را معرفی کرده و تصویری کلی از این اثر و غارت آن در بازار سیاه کتاب در ایران و در روسیه به دست داده است.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
