«سال تاراج جان‌های بی‌قرار» از علی صبوری تصویری از جامعه‌ای است که شادی‌های ساده‌اش به یغما رفته، اما در میان یأسِ حاکم، مقاومتی انسانی،هرچند خسته و شرمگین، به چشم می‌خورد.
گویی چیزی
به حافظه‌اش، چنگ می‌انداخت
گویی سایه‌ی دستی
به گلویش نزدیک می‌شد
اندوه بی پایان تهمینه
جهان نا آرام سیاوش
مویه‌های کودکانه‌ی سهراب
آه.. ….
مختاری
مختاری
مختاری
روی قوس پل ایستاده‌ام
با داغ روزگاران بر پیشانی،
با عبور پابرهنگان، بر خشت خشت چهار گوش پل که
دندان فشرده، خم شده، در دو سوی رود
با سه ستون در آب
که چکمه‌های قزلباشان خون‌ریز را در پای دارند
دنیا دارد با شتابی هولناک، تکه، تکه فرو می‌ریزد، و روز رابا چاقوی پنهان به قربانگاه می‌برد. رویای جهانی روشنم.
علی صبوری، شاعر، پژوهشگر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در گفت‌وگو با رادیو زمانه (+) می‌گوید: «به اعتقاد من جامعه از حاکمیت جمهوری
کانون نویسندگان ایران اعلام کرد مأموران امنیتی با یورشی «وحشیانه» به خانه آیدا عمیدی و روزبه سوهانی، دو تن از اعضای هیأت دبیران کانون را بازداشت کرده‌اند. هیچگونه اطلاعی از محل نگهداری بازداشت‌شدگان در دست نیست.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
