جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل فرصتی به وجود آورده که برخی آثار مرتبط با جنگ شهرها که در محاق افتاده بودند، مجدداً منتشر شوند. یکی از مهم‌ترین این آثار رمان «شب ملخ» نوشته جواد مجابی‌ست.
با تعریفی ساده، توهم حاصل وقوع حادثه‌ها ودریافت‌هایی است که نتیجه‌ی اختلال ذهنی وعصبی بیمار است و واقعیت بیرونی ندارد. بیمار با حواس خود قادر به ادراک امری ناموجود می‌شود، بنا براین گونه‌های توهم دیداری و شنیداری و چشایی و بویایی و بساوایی فرد مبتلا را زیر تأثیر قرار می‌دهد.
دکتر براهنی یک روشنفکر فرهنگی است که به نقد خردورزانه وضعیت فرهنگ و هنر عصر خود می‌پردازد با این امید که ساختارهای کهنه را بشناسد و فروکوبد و به معماری جدید خلاقیت ادبی رهنمون شود. اما در کشور ما روشنفکر فرهنگی وظیفه‌اش به تکاپوی تخصصی در عرصه فرهنگ محدود نمی‌شود.
جواد مجابی می‌نویسد: «همه باید به این هشدار فرهنگی فیلم آگاه شویم که زودا، سیل می‌تواند همه را با خود ببرد. دیریست که شهربند قرق‌ها شکسته و هر شهروند زندگی شریف و آزاد بی‌گزند و بی دربند می‌خواهد. بس است.»
جواد مجابی درباره تاثیر نور در آثار ایران درودی گفته است: آگاهی شهودی نقاش به فرهنگ سرزمین خود عرفانی بدو بخشیده است که پیروزی نهایی نور را بر بسیط سرزمین مشرقی‌اش از همین حالا اعلام می‌کند.
