قطعه «ماه‌گرفتگی» اثر مهبد شفیع‌نژاد، با ترکیب هوشمندانه‌ای از صداهای طبیعت (جیرجیرک‌ها) و افکت‌های الکترونیک آغاز می‌شود و بلافاصله در هارمونی غربی (ر مینور) فضایی تاریک و تأمل‌برانگیز خلق می‌کند
بخش آغازین قطعه با ریتمی آزاد پیش می‌رود و حس‌وحال اثر را تنها سازهای بادی شکل می‌دهند. اما با ورود مضراب‌های ریتمیک سنتور، موسیقی ساختار منظم‌تری می‌یابد و تصویر بارش باران را کامل می‌کند. این تحول ریتمیک، بستر را برای اوج‌گیری دیالوگ عاشقانه نی و شاکوهاچی فراهم می‌سازد که تا پایان قطعه به شکلی پرشور ادامه می‌یابد.
قطعه «شرجی و گرما» از گروه «جهله» نمونه‌ای درخشان از این امتزاج فرهنگی است که در آن سازهای بومی جنوب ایران مانند جهله (کوزه سفالی)، دایره و دمام با موسیقی راک ترکیب شده‌اند. استفاده از اشعار محلی با گویش جنوبی و ریتم‌های بومی، فضایی اصیل و در عین حال مدرن خلق کرده که هم نماینده‌ی موسیقی منطقه است و هم با زبان جهانی راک گفتگو می‌کند.
قطعه «خستو» نمونه بارزی از گفتگوی موسیقایی بین شرق و غرب است، جایی که ملودی‌های راک و بلوز با گوشه‌های مقامی موسیقی خراسان درهم می‌آمیزند.
ترانه‌های اصلانی با ترکیبی از سادگی، زیبایی و عمق کلامی، به‌ویژه در میان جوانان محبوبیت داشت. اصلانی سال‌ها در غربت زندگی کرد، اما همواره به فرهنگ و زادگاهش وفادار ماند و سرانجام در اول فروردین ۱۴۰۳ در کالیفرنیا درگذشت. آثار او به‌عنوان نمونه‌هایی از موسیقی پاپ هنرمندانه و متعهد در تاریخ موسیقی ایران باقی خواهند ماند.
موسیقی در آثار لینچ به عنوان ابزاری قدرتمند برای روایت داستان، ایجاد فضای روان‌شناختی و انتقال احساسات استفاده می‌شود. قطعاتی مانند “Laura Palmer’s Theme” و “Silencio” نمونه‌هایی از این تأثیرگذاری هستند. دکتر فرزاد میرحمیدی، کارشناس موسیقی در این مقاله نشان می‌دهد که چگونه موسیقی می‌تواند در سینما و حتی رمان‌نویسی به عنوان عنصری کلیدی برای خلق فضا و عمق‌بخشی به داستان‌ها عمل کند.
تسلط این آهنگساز فقید بر شیوه‌های نوین آهنگسازی تلفیقی و آشنایی گسترده‌اش با سازها سبب می‌شد که کارهای او قابلیت استفاده در گونه‌های مختلف موسیقایی را بدست آورد.
