
دو داستان کوتاه از مارتین بریل به ترجمه فروغ تمیمی
بزرگترین دستاورد بریل، توانایی او در تبدیل امور عادی و پیشپاافتاده به موضوعی شاعرانه و عمیق بود. او ثابت کرد که برای خلق داستانی تاثیرگذار، نیازی به سوژههای دراماتیک یا شخصیتهای استثنایی نیست. در داستان «گل کلم»، نوشیدن یک آبجو در کافه به نمادی از آزادی و مقاومت در برابر زندگی یکنواخت تبدیل میشود، و در «پدری برای آخر هفته»، یک گفتگوی ساده والدین و فرزند، نمایانگر شکاف نسلی و پیچیدگیهای روابط انسانی است.

