«با او می‌آیم»، نوشته پیمان وهاب‌زاده کتابی‌ست با چاپ و کاغذ مرغوب در قطع پالتویی در ۳۳ صفحه با ۲۸ قطعه شعر که دو قطعه آن به عنوان پیش‌گفتار و پس‌گفتار کتاب منتشر شده‌اند.
هنوز چند دقیقه‌ای از رسیدن به خانه نگذشته بود که زنگ اف اف به صدا آمد. بی‌موقع بود. زن از پنجره‌ی اتاق مهمانخانه که مشرف به کوچه بود به بیرون نگاهی انداخت و کسی را ندید.
«دکترم و من» در قالب گزین‌گویه‌هایی در گفت‌وگوی درونی با یک پزشک درمانگر شکل می‌گیرد. برخلاف «شطحیات» عرفانی یا آفوریسم‌هایی که در ادبیات غرب سراغ داریم، تأملات وهاب‌زاده در این اثر با هم در ارتباط درونی قرار دارند.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
