۲۷ ژانویه ۱۹۸۴ میلان کوندرا مهمان برنامه «آپوستروف» تلویزیون فرانسه بود. سه نویسنده بزرگ در مرکز توجه این برنامه بودند: کافکا، پروست و کوندرا.
در فرازی از این برنامه کوندرا انسان‌ها را از نظر نیازشان به توجه و تحسین به چهار گروه تقسیم میکند
اگر “هنر رمان” کوندرا را به عنوان معیاری برای ارزیابی و خوانش رمان “مارون” نوشته‌ی “بلقیس سلیمانی” برگزیده‌ام، به خاطر نگاه فلسفی و “هستی‌شناختی” او است.
هر رمان با این فرض آغاز می‌شود که اساساً گنجاندن زندگی بشر در هر نظامی ناممکن است. این باور هستی‌شناسانه، کوندرا را وامی‌دارد که به دنبال کشف عرصه‌های نو باشد.
«کوندرا» در شهر برنو چک متولد شد اما در سال ۱۹۷۵ به دلیل انتقاد از تهاجم شوروی به چکسلواکی ناگزیر به فرانسه مهاجرت کرد. پدر او موسیقی‌دان بود و به همین دلیل هم تحت تأثیر موسیقی قرار داشت و رمان‌هایش چندصدایی بود.
اینکه نویسنده چطور چیزی را می‌گوید، نسبتِ اثر با سیاست را هم تعریف میکند. کوندرا به خوبی نشان می‌دهد که فرم اثر به طورِ عام، و روایت در حالتِ خاص، می‌تواند امری سیاسی باشد و نسبتی جامعه‌شناسانه میان اثر و نویسندۀ آن وجود دارد.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
