رمان «ژان» به قلم پیمان یاریان که نشر روناک در هلند آن را به تازگی منتشر کرده رمانی است درباره تاریخ معاصر کردستان ایران در سال‌های بعد از انقلاب ۵۷، با تأکید بر جنگ ۲۴ روزه سنندج از منظر دانای کل و با شخصیت های متعدد.
رویکرد نویسنده در این داستان‌ها اجتماع‌گرایانه است. نامجو در تلاش است که به نیاز اجتماعی یک دوران خاص پاسخ دهد و برای این منظور از خانه خارج می‌شود و ما را به خود به درون اجتماع می‌برد.
آخرین مجموعه شعری که از رویایی منتشر شد، «در جستجوی آن لغت تنها» به سال ۱۳۸۷ برمی‌گردد. ۱۴ سال از آن تاریخ گذشته است. بنابراین قاعدتا انتشار این کتاب به تنهایی خود حادثه‌ای است – نه در زندگی اجتماعی ما بلکه در کارنامه رویایی.
شاید بتوان گفت مهم‌ترین درونمایه «گفت و نهفت» سوگ است در فلاتی تشنه و غارت‌شده که مرگ بر آن سایه افکنده. این تم در جای‌جای کتاب در هم‌آوایی با مطلعی از غزلیات حافظ مکرر می‌گردد.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
