
از دیگران
محمود درویش: «سربازی رؤیای زنبقهای سفید میبیند» به ترجمه فیروزه زمانی
میگوید: وطن برای من نوشیدن قهوۀ مادرم، بازگشت بهسلامت است شباهنگام، و سرزمین؟ میگوید: من سرزمین را نمیشناسم. آن طور که در شعرها میگویند، سرزمین را با گوشت و خونم حس نمیکنم.