شب یک، شب دو، ادبیات داستانی ایران

یعنى هزار ونهصد و شصت وهفت. تودر این تاریخ کى هستى؟ آیا همان آدم همیشه؟ همان تن باریک، که من بیشتر برهنه اش یادم مى آید تا پوشیده اش؟ همان نکاه سبز همیشه خواستار؟