جهان موازیْ جهانی محدود و فاقد ساختار اجتماعی است. فقط جنبه‌هایی از زندگی را پوشش می‌دهد و به آن خاطر از هر گونه شکوهی تهی است. برای زیست موقت، زیست گهگاهی است. غایتی سیاسی اجتماعی نیز در طراحی آن در کار نیست.
رمان جدید رحمن عباس به نام «زندیق» که در آینده‌ای دیستوپیایی می‌گذرد، از نگرانی‌های نویسنده هندی درباره روند قدرت گرفتن راست افراطی در کشورش، نژادپرستی و دیگری‌سازی به عنوان پیامدهای قدرت گرفتن راست افراطی نشان دارد.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
