اورت

این رمان با حفظ ماجراهای کلاسیک، با طنز تلخ و نگاهی عمیق به برده‌داری، هویت و قدرت زبان، جیمز را به شخصیتی باهوش و انسانی تبدیل می‌کند که در جامعه نژادپرستانه قرن نوزدهم مقاومت می‌کند. «جیمز» که به گفته داوران پولیتزر سنگ بنای ادبیات قرن بیست‌ویکم است، در ادامه سنت بازنویسی کلاسیک‌ها از زاویه حاشیه‌نشینان، نقدی تیز بر روایت‌های مسلط ادبی ارائه می‌دهد.