آرش معدنی پور

شعر

آرش معدنی‌پور: قُل قُل قُل

سطل‌های فلزی به‌مثابه‌ی خوان‌ های گُسترده/بارِ عام است در خیابان‌ها/میهمانانی که عمیق‌تر شنا کنند غذای لذیذتری نصیب‌شان می‌شود/وگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر سطل/در سطل/هر سطل/قُل قُل قُل

ادامه مطلب »