آذر ۲۰, ۱۴۰۴

«دومینو»، اولین رمان مریم ناصری، روایتی چندلایه و زن‌محور است که با مونولوگ‌های درونیِ زنان چند نسل، از دشت‌های ایلام تا شهرهای جنگ‌زده، به جستجوی معنای رنج و هویت می‌پردازد؛ داستانی که بوی خاک وطن، زخم جنگ و پرسش ابدی «انسان بدون رنج چه موجودی است؟» را در هم می‌آمیزد.