اسفند ۱۴, ۱۴۰۳

در قرن بیستم، نویسندگان آمریکایی به بررسی دینامیک، مشکلات و امکانات بی‌پایان داستان کوتاه پرداختند. هنری جیمز و ایدیت وارتون با تأکید بر فرم و انتخاب دقیق موضوع، پایه‌های داستان کوتاه مدرن را بنا نهادند. پس از جنگ جهانی اول، نویسندگانی مانند شروود اندرسون و ارنست همینگوی با نوآوری‌هایی مانند «اصل کوه یخ»، داستان کوتاه را به عنوان یک فرم ادبی مستقل تثبیت کردند. ر دهه‌های بعد، نویسندگان دیگری مانند ویلیام فاکنر، یودورا ولتی و تونی موریسون به غنای این ژانر افزودند. در دوره پست‌مدرن و چندفرهنگی، داستان کوتاه به عنوان ابزاری برای بیان تجربیات متنوع فرهنگی و هویتی ادامه یافت و به یکی از مهم‌ترین فرم‌های ادبی آمریکا تبدیل شد. در بانگ جلوه‌ای از این تلاش‌ها بازتاب پیدا می‌کند.