چه خبر؟
گویههای بانگ- گویه هشتم: دو شعر از آزاده فراهانی
سویی از سواد صبح با او بود، نیمرخی به آفتاب، متروک اما پراکنده، کرانهٔ دنیا را طی کرد. به خیال نقش بستن روی قلمدان، به خیال پریدن آن سوی رود، تا قلبش هزار و یک پروانه شود.
۱۵ تیر ۱۴۰۳
