شاید بتوان گفت مهم‌ترین درونمایه «گفت و نهفت» سوگ است در فلاتی تشنه و غارت‌شده که مرگ بر آن سایه افکنده. این تم در جای‌جای کتاب در هم‌آوایی با مطلعی از غزلیات حافظ مکرر می‌گردد.