جمیله جلیلزاده: خوابهای پساکرونا
راه میدوم/گاه به چترهای بیمصرف و/این همه باران، تند میشوم/حتی به صندلیهای محلی/تیپا میزنم/حتی به صندوق…/نفرین برهرکه سر میریزد/روی زمینمان!
برای جاسازی نوشته، این نشانی را در سایت وردپرسی خود قرار دهید.
برای جاسازی این نوشته، این کد را در سایت خود قرار دهید.
