تهران برای من پایتخت ایران نبود. شهری بود که از میان همه شهرهای دنیا دیار حبیب من شده بود. شهری که یک سرش خانه پدر بزرگ بود. سر دیگرش خانه مادر بزرگ. تهران شهری بود که خاکش خاک پدرم و هوایش هوای مادرم بود. شهری که کوه و کلاغ و چنار و گربه‌اش چهارگوشه‌ی چشمم بود. تهران سهم من از وطن بود ...