خیلی از شب‌ها وقتی بانو می‌بیند از بی‌خوابی و نوشتن خسته شده‌ام پیشنهاد می‌کند کتابی را انتخاب کنم تا با صدای بلند بخواند. می‌داند که شنیدن صدایش خستگی را از تنم می‌برد. حتا بسیاری از وقت‌ها احساس می‌کنم دارم صدای خودم را می‌شنوم.
به چشم‌های من نگاه کنید آقا در آینه‌ی مردمکانم چه می‌بینید که شما را مسحور می‌کند؟شاید این انعکاس چشم‌های شماست! آقا در کیف دستی شما چیست که اینچنین شما را به خود مشغول می‌کند
زمان گذشت. زمان در ابعاد درک یک درخت از طی شدن اوقات گذشت تا درخت بی‌تاب شد. حتی اگر نرمه‌بادی می‌آمد، شاخه‌های دراز و باریکش را تکان می‌داد، برگ می‌تکاند.
شمار اجساد کشف شده زیر آوار متروپل به ۳۱ نفر رسید. حسن حسام، شاعر و نویسنده تبعیدی در همبستگی با مردم عزادار و معترض آبادان شعری سروده با عنوان «با سوگواران ابادان» که در ادامه می‌خوانید.
وجه مشترک آثار منصور کوشان شفافیت نثر، فکر روشن و توان استدلال فلسفی و شاعرانه است . در سرمقاله‌های سیاسی‌اش، این ویژگی، خود را به شکل توازن تحلیلی و نگاه گسترده و چند سویه نشان می‌دهد.
به باور براهنی، تاریخ راکد ایران تنها دو بار دچار تحول اجتماعی شده است، یکی در حمله اعراب و دیگر بار در زمان مشروطه که مردم اجتماع برای دخالت آگاهانه در سرنوشت خود تلاش کردند. بدین سان می‌توان چنین استنتاج کرد که تنها دوبار تقابل دو وضعیت منجر به شکل گیری وضعیت جدیدی در ایران شده است.
زیر رگبار بمب‌هاى حرام‌زاده‌اى که خاک را چاک چاک مى‌خواهند، و هر روز یک مرز به مرزهاى جهان اضافه مى‌کنند، ایشان همچنین در سخنرانیشان افزودند،” مُعظّمٌ لَهْ ” که آن خرهاى فرتوت نیستند، ” ه ” اشاره به آن قلّه‌هاى حماسه دارد.
احمد میرعلایی در مصاحبه با فرج سرکوهی، مودب میرعلایی و رضا فرخ‌فال. میرعلایی یکی از امضاکنندگان بیانیه موسوم به «۱۳۴ نویسنده» بود که به قتل رسید.
کانون نویسندگان ایران با ارج نهادن به موج دادخواهی در فاجعه متروپل، ضمن تسلیت به بازماندگان و داغ‌دیدگان این فاجعه و ابراز همدردی با آنان، همچون همیشه بی هیچ حصر و استثنا از حق اعتراض مردم و گردش آزاد اطلاعات دفاع می‌کند و از همه‌ی آزادی‌خواهان می‌خواهد صدای مردم ستم‌کشیده و سرکوب‌شده باشند.
نسیم خاکسار، نویسنده تبعیدی که در آبادان متولد شده در همدردی و هم‌صدایی با مردم زادگاهش متنی نوشته است. می‌خوانید:
اصفهان و یزد از دریچه چشم یکی از مهم‌ترین نویسندگان هلند در اواخر حکومت پهلوی دوم. تفاوت آنچه که ما از ایرانِ آن زمان درک کرده‌ایم و آنچه که یکی مانند نوته‌بوم از منظر یک سیاح درک کرده است.
«”فروپاشی سیب‌ها” شامل اشعاری کوتاه و بلند است. بعضی از این شعرها مضمونی اجتماعی، سیاسی، گاه عصیان‌زده و گاه امیدوار به مسائل معاصر ایران و زندگی خصوصی شاعر اشاره دارد.»
این خانه عجیب شبیه خانه‌ای‌ست که قبلاً آن را دیده‌ام. نه! آنجا بوده‌ام من، خودم تابلوهایش را دستمال کشیده و آب گلدان روی میزش را عوض کرده‌ام، آن پرده‌های حریر آبی را خودم دوخته و کار گذاشته‌ام. به جای ساعت دیواری هم یک ساعت رومیزی قشنگ داشتم؛ از آنها که تیک تاکشان در نمی‌آید و روی مخ آدم راه نمی‌رود.
می ترسم این پاییز نبینمت و برگ ها تلنبار در دهان کلبه ات این کلید نچرخد، لای این همه تارعنکبوت شکل کلاغی بزند از در بیرون.
از زیر سقف هم می‌دیدم که ماهی‌ها دهان‌های بازشان را زیر دانه‌های باران می‌گیرند. هیچ برگی در حوض نبود و به راحتی آنها را تماشا می‌کردم که بانو آمد. شانه‌ها و جلو دامنش خیس شده بود.
«دکترم و من» در قالب گزین‌گویه‌هایی در گفت‌وگوی درونی با یک پزشک درمانگر شکل می‌گیرد. برخلاف «شطحیات» عرفانی یا آفوریسم‌هایی که در ادبیات غرب سراغ داریم، تأملات وهاب‌زاده در این اثر با هم در ارتباط درونی قرار دارند.
مهرنوش مزارعی در رمان تازه‌اش دگرگونی‌ها و تحولات پنج دهه از روح و روانِ ایران‌بانوی ما را در قالب زندگیِ دختری به نام «مینا»، ممثل کرده است. ایران‌بانوئی که تازه با نسیم «مدرنیته» از خواب قرون وُ اعصاری چشم گشوده و عقب ماندگیِ خود را دیده است.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
