هستی نارویی در آستانه‌ی هفت ساله‌گی در جمعه‌ی خونین زاهدان براثر گاز اشک‌آوری که مرگ‌سرشتان جمهوری‌ی اسلامی پرتاب و پخش می‌کنند، کشته می‌شود. او نهالی است که پیش از آن‌که پربار شود، درو می‌شود. نقش او در غروب جمعه‌های زاهدان می‌چرخد.
به تازگی معلوم شده که سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران از طریق شرکتی چند تابلوی نفیس با موضوعات غیرمذهبی را از موزه امام علی خارج کرده و در دبی به فروش رسانده. چهار اثر از آثار علی اکبر صادقی در میان آثار غارت‌شده بوده است.
فیلمی که در این صفحه می‌بینید انتخابی است از «ریشه‌ها، میراث اندیشه»، سینمای مستقل من در «تبعید»، ساخته احمد نیک‌آذر کارگردان، نمایشنامه‌نویس و فیلمساز ساکن آلمان.
در سالگرد قیام ژینا، با صدا و اجرای شاعر: آرزویم آمدن آن لغتی بود که در میان دست و پای مردان مسلح، تا خناق، تا خفگی با گازها، سکوت‌ها، سراب‌ها، تیرباران شده بود پیش از جمع شدنش در قاب یک روز، و ما را دیگر آیا، امید آمدنی هست؟
گزارشی از رضا علامه‌زاده از جشنواره بین المللی آواز فلامنکو “لو فررو” در اسپانیا با زیرنویس فارسی را می‌بینید:
«باران می‌بارد» نوشته حسن حسام به تحقیق اولین داستانی است که در ادبیات معاصر ایران بعد از انقلاب درباره کابوس قتل عام زندانیان سیاسی نوشته شده است. نقطه صفر کابوسی است که نه در ۶۷ که در سال ۶۰ آغاز شد. چشم‌انداز ادامه این راه چیست؟ با حسن حسام گفت‌وگویی کرده‌ام.
تلویزیون برابری به مناسبت دهمین سالمرگ غزل بانوی ایران، سیمین بهبهانی مستندی از ساخته‌های احمد نیک آذر را منتشر کرده است: برابری می‌نویسد: «فیلمبرداری این
چندی‌ست که نشر «آزادان» (Azadan Books) رمان «کمین بود» نوشته فرشته مولوی را خارج از ایران منتشر کرده است. نخستین فصل از این رمان را با صدا و اجرای نگین کیانفر را می‌شنوید:
بادکنک قرمز به کارگردانی آلبرت لاموریس درباره پسربچه‌ای‌ست که یک روز صبح در راه مدرسه، به بالن قرمز بزرگ و پر از هلیومی در خیابانی از خیابان‌های پاریس برمی‌خورد. او به زودی متوجه می‌شود که بالن موجود مستقلی‌ست.
«فانی، فانی» سروده محسن عظیمی در رثای رضا رسایی را می‌شنوید: غلامرضا رسایی شناخته‌شده با نام رضا رسایی (۵ اسفند ۱۳۶۷ – ۱۶ مرداد ۱۴۰۳)
Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an Ein Beitrag geteilt von Mohammad Hatami (@hatami_mmd) صباح شریعتی فرنگی کار سنگین وزن که با پرچم جمهوری آذربایجان
شروین حاجی‌پور در ویدیویی اعلام کرد که دادگاه انقلاب حکم سه سال و هشت ماه زندان او را تأیید کرده است. او می‌گوید در حکم تجدید نظر ممنوع‌الخروجی او برداشته شده و در همان حال یادآوری میکند که به خاطر برخی مشکلات خانوادگی و تعلق خاطرش به ایران قصد خروج از کشور را ندارد.
مسعود کدخدایی، نویسنده، فیلم شعرخوانی خویی را در اختیار نشریه ادبی بانگ قرار داده است با این یادآوری که این فیلم تنها نسخه موجود از جلسه شعرخوانی خویی در ۱۱ مه ۲۰۰۷ در کپنهاگ است. از شما دعوت می‌کنیم از پس همه این سال‌ها که بر ما گذشته است، این برنامه را ببینید:
یک لوح گلی در موزه بریتانیا درک بابلیان از جهان پیرامونشان را آشکار میکند. هایده ترابی با بررسی این لوح گلی، پیشینه خلیج فارس را نشان می‌دهد.
«سرود هوری‌ها» نخستین نمونه‌ی شناخته‌شده‌ی نت‌نویسی موسیقی در تاریخ تمدن بشری‌ست که قدمت آن به حدود قرن سیزدهم قبل از میلاد می‌رسد. این سرود بر روی یک لوح گلی به خط میخی نوشته شده است.
شعری خطابی از حسن حسام برای یادآوری آنان که هنوز به صندوق‌های رأی در جمهوری اسلامی چشم امید دوخته‌اند….
مادر سیاوش، زنی‌ست بی‌نام و نشان با پدری میگسار که از خانه گریخته و به دشت و صحرا پناه برده که از بخت بد به طوس و گیو برمی‌خورد و آن‌ها هم چنان فریفته زیبایی کمال مطلوب او می‌شوند که در سودای تصاحب او به جان هم می‌افتند.
چشمِ بی‌پلک
چشمِ لخت
چشمِ تماماً چشم
چشمی که پارچه‌ای سفید می‌کشند روی سرش
و دو دست می‌رسد به هم.
۲۷ ژانویه ۱۹۸۴ میلان کوندرا مهمان برنامه «آپوستروف» تلویزیون فرانسه بود. سه نویسنده بزرگ در مرکز توجه این برنامه بودند: کافکا، پروست و کوندرا.
در فرازی از این برنامه کوندرا انسان‌ها را از نظر نیازشان به توجه و تحسین به چهار گروه تقسیم میکند
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
