از ما
فرشته نزاکتی رضاپور: آبی فیروزه‌ای در زمینه صورتی
هیاهو در روابط خانوادگی که به بیزاری و سرخوردگی می‌رسد با دیالوگ‌هایی سرزنده که سویه‌های پنهان و ترسناک با هم بودن ما را بیان می‌کند.
۲۴ آذر ۱۳۹۹
هیاهو در روابط خانوادگی که به بیزاری و سرخوردگی می‌رسد با دیالوگ‌هایی سرزنده که سویه‌های پنهان و ترسناک با هم بودن ما را بیان می‌کند.
کتاب ناآرامی، کتابِ سرخوردگی از جهان و بنای یادبودِ ظلمانی‌ترین خوشبختی‌ها و کتابِ ذوق و شوق و شادمانی است. فرناندو پسوا کیست؟ او را به یاد می‌آوریم.
در سرزمین‌هایی که دیگران جستجو می‌کنند سروکارمان تنها با بیگانه‌گان و بی‌نام‌ونشان‌هاست. هرگز آن مسافر غریبی که در خفا لذت برده نبوده‌ام.
آیا امتداد رویاهامان به بیداری می‌رسد و امتداد بیداری‌مان به رویاهامان؟ فرخنده آقایی در «جاده» تصویری از مفهوم این پرسش به دست می‌دهد.
زن همه مدت سفر داشت می‌نوشت. یک بار گفته بود که پنج سال است خاطراتش را در این دفترچه یادداشت می‌کند.
آدم بعد از ۳۰ سال دوری از لبنان به زادگاهش برمی‌گردد. روایتی از ۱۶ روز اقامت او در موطن‌اش.
فرازی از رمان «به شهادت یک هرزه» درباره حافظه تاریخی و فجایع اجتماعی در سال‌های اخیر در ایران در مناسبات عاطفی نسل جوان، حاصل خلوت چهار ساله نویسنده برای روشن کردن شمعی در دل تاریکی‌ها.
رمان فارسی از خواننده دعوت می‌کند به واقعیت زندگی رضایت دهد. شیر محمدِ در تنگسیرِ چوبک تنها مانده است. چرا؟
«هنوز از شب دمی باقی‌ست» با ریتمی پیوسته داستان سرگشتگی آدم‌هایی را روایت می‌کند که اگرچه حیران و از خود بیگانه‌اند، اما بی‌آرزو نیستند و درست مطابق شعر نیما ته‌‌مانده‌ای از «صبر» و «حوصله» در «دل» دارند.
داستانی درباره مفهوم تنهایی: دشواری در کنار هم بودن بدون توانایی برقراری یک ارتباط انسانی.
آدم بعد از ۳۰ سال دوری از لبنان به زادگاهش برمی‌گردد. روایتی از ۱۶ روز اقامت او در موطن‌اش.
از همان کت شلوار خاکستری حرف زد که چه قدر برازنده‌ات بوده. آویزانش کرده بوده جایی که هر کس وارد می‌شده جلویش می‌ایستاده و براندازش می‌کرده.
ساعت ۸ صبح پنج‌شنبه ۱۶ ژوئن ۱۹۰۴، مردی میانسال برای خریدن قهوه از خانه خارج می‌شود. این تاریخ سرآغاز یک اسطوره در ادبیات معاصر جهان است. یولسیز به ترجمه اکرم پدرام‌نیا.
نویسنده با مهارتی ستودنی خواننده را همراه شخصیت‌های داستان از محیط سراسر فاسد جنسی به روزهای انقلابی می‌رساند که نطفه‌ی آن به “سقط‌جنین” می‌انجامد.
بانگ از اکرم پدرام‌نیا خواهش کرد که فرازهایی از یولسیز (اولیس) جیمز جویس را که بیش از سایر فرازها می‌پسندد انتخاب کند.
قوت نجدی در آن بود که از تاریخ‌گرایی، بومی‌گرایی، حضور اشیا، حس‌آمیزی، ایجاز، ریتم و تخیلِ شاعرانه استفاده می‌کرد. پاشنه آشیل او: زبان شاعرانه.
آدم بعد از ۳۰ سال دوری از لبنان به زادگاهش برمی‌گردد. روایتی از ۱۶ روز اقامت او در موطن‌اش.
متن سخنرانی پیتر هاندکه برنده جایزه نوبل ادبیات – ۲۰۱۹: یقین داشته باش که فضای کافی وجود دارد و کوشش کن تصورهای شخصی دیگران را تصدیق کنی
«چهارده سالگی بر برف»: یک شخصیت فرصت طلب، سمیع آذری که در هر شهری انواع مشابه‌اش کم نیست. افرادی که جمع اضدادند. در هر جایی جایشان است و مثل جیوه، در هر ظرفی که بریزندشان، به قالب‌اش در می‌آیند.
جِرق وجِرقِ اسپند بر آتش. دود. قربانیِ شتر. صدایِ تلاوت قرآن. شربت. سربند‌های سبز و سرخِ هیهات مِنهَ ذلّه و مسافرِ کربلا.
«بانگ» این اثر را که سندی است بی‌همتا از برخی رویدادهای ماه‌های نخست بعد از پیروزی انقلاب در چهل و یکمین سالگرد انقلاب بهمن ۵۷ در شش بخش منتشر می‌کند.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.