یک روز بعد از درگذشت رضا براهنی، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی در تبعید، در یک حرکت خودجوش و مردمی، گروهی از علاقمندان به آثار رضا براهنی قصد داشتند در ارگ تبریز برای گرامیداشت میراث ادبی او در ارگ تبریز شمع و شمعهایی روشن کنند. بنا به خبرهای موثقی که «بانگ» از محل به دست آورده، مسئولان شهری با بستن در ارگ مانع از برگزاری این مراسم خودجوش شدند.
شرکتکنندگان در این مراسم در شبکههای اجتماعی با انتشار فراخوانهایی از علاقمندان به براهنی خواسته بودند در ارگ تبریز گرد بیایند.
کانون نویسندگان ایران شنبه ۶ فرودین، یک روز بعد از درگذشت رضا براهنی در تبعید در کانادا در سن هشتاد و شش سالگی با انتشار بیانیهای اعلام کرد رضا براهنی نویسندهای مستقل و آزادیخواه بود که انتشار آثارش در هر دو رژیم گذشته و اکنون با مانع دستگاه سانسور رو به رو شد و خود نیز از زندان و شکنجه و اخراج از دانشگاه و تبعید بینصیب نماند.
به گفته فرید مرادی، سرویراستار انتشارات نگاه تجدید چاپ کتابهای رضا براهنی از سال ۱۳۸۸ در ایران ممنوع شده. امتیاز انتشار آثار براهنی در اختیار انتشارات نگاه است.
رضا براهنی، نویسندهای زاده تبریز که به زبان فارسی، یعنی زبان دوماش آثاری ماندگار از خود به جای گذاشته معتقد بود که به ایران باید به عنوان یک کشور چند فرهنگی نگریست که نیازمند یک جامعه چند فرهنگی به عنوان بخشی از یک واقعیت جهانی است.
به تعبیر براهنی وقتی که «امیت» یا به یک معنا مادری بودن زبان ملیتهای دیگر به فراموشی سپرده میشود، هم مادر کشته میشود و هم زبانی که فرزند از او به ارث برده است. به این ترتیب براهنی مسأله زبان مادری را با آزادی زن در ایران گره میزند. در باور او سرکوب زبانهای بومی، زدن بر سر زن بومی است. بریدن ارتباط عاطفی کودک با مادر است. این بزرگترین خیانتی است که در حق کسی ممکن است اتفاق بیفتد.